اشتباه جنگ هسته‌ای در اوکراین: یک سناریوی فرضی

کریستوفر کولتا می نویسد: تهاجم ولادیمیر پوتین به اوکراین نمونه ای از تقابل منطقه ای است که می تواند ناخواسته فراتر از انتظارات هر یک از این دو رهبر باشد. تاریخ مملوک شبیه تاریخ بشریت است که استکبار آن را از هم پاشیده است. همانطور که ادامه می‌یابد، این سناریو فرضی است و تنها یک مسیر ممکن برای یک جنگ هسته‌ای نشان‌دهنده جنگ هسته‌ای فاجعه‌بار است.

تصادف

دو فروند جنگنده اوکراینی به نام SU-27 پس از فرار از نیروهای روسی در شرایط اضطراری از رومانی به سمت جنوب غربی اوکراین پرواز کردند. فرماندهان ضدهوایی روسیه آماده هدایت سامانه های موشکی زمین به هوای سام-300 (SAM) در جنوب اوکراین هستند و سربازان در چند هفته گذشته در خواب کامل بوده اند. این سرباز 21 ساله که سیستم راداری را زیر نظر دارد، شناسایی کرد که این دو هواپیما بین هواپیماهای دیگر که از دریای سیاه در حال پرواز بودند در حال پرواز هستند. او در صفحه اول نمایش به گروه خود اشاره می کند و گروه به سرعت آنچه را که می بینند به فرماندهی خود گزارش می دهند.

جنگ سالاران اوکراینی سریع هستند و فقط در عرض چند دقیقه می توانند آنجا را ترک کنند. فرمانده کل روس ها دستور انهدام آنها را اطاعت می کند و سپس به سخنان خدمتکارانی که کتیبه ها را انجام می دهند گوش می دهد. همانطور که رویا را از چشمان خود دور می کنند، به سمت بازتابنده ها نگاه می کنند و می بینند که دو مجموعه موشک در جهت های کاملا متفاوت حرکت می کنند. یخ زد و از خود افسر کنترل آتش خواست تا دوباره اعداد هدف را بخواند. با فراخوان پرواز MH17 به مالزی، خطوط پروازی بر فراز اوکراین در سال 2014، عرق سرد آغاز شد و ادامه یافت.

یکی از جنگجویان اوکراینی در رومانی امن است، اما دیگری در هوا نیست. مجموعه ای از موشک های روسی کار خود را انجام می دهد. موشک دوم، در یک شناسایی هوایی E-8 JSTARS، به نیروی هوایی ایالات متحده که از مرز روم نظارت می کرد، اصابت کرد و 34 خدمه آن را کشت. فیلم سقوط هواپیما در نزدیکی دریای سیاه در شبکه های اجتماعی منتشر شده و در ورلد نیوز منتشر شده است. در طول تظاهرات در پایتخت های غربی، تصاویر سرویس تغییر کرد تا نشان دهد که اولین قهرمانان ناتو در جنگ بودند.

همه کشورهای غربی بلافاصله سفارتخانه های خود را در مسکو می بندند و دیپلمات های روس را به نشانه اعتراض اخراج می کنند. رئیس جمهور ایالات متحده باید تصمیم بگیرد که چگونه پاسخ دهد. با توجه به فشارهای داخلی شدید برای اقدام تهاجمی، نهنگ ها و کبوترها موافق هستند که ایالات متحده ماده 5 ناتو را توجیه می کند. این امر همه اعضای ناتو را ملزم به دفاع از خود می کند. اما آیا این حمله عمدی بود؟ اگر نه، ممکن است نتواند راهی برای بهبود پیدا کند، اما با تمام اطلاعات نادرست، او راضی نخواهد شد. حتی اگر عمدی باشد، آیا تشدید تنش عواقب بالقوه ای دارد؟ رئیس جمهور روسیه در بیانیه ای گفت: «هرکسی که به دنبال مداخله در امور ماست… باید بداند که واکنش روسیه فوری خواهد بود و شما متحمل عواقبی خواهید شد که هرگز در تاریخ خود تجربه نکرده اید». تهدید به استفاده از سلاح های هسته ای

اشتباهات حسابداری

در سرتاسر کرملین، رهبر روسیه از این عصبانی است که این حادثه می‌تواند منجر به برنامه‌هایی برای منحرف کردن تحولات بیشتر در جهت اوکراین شود و خودسوزی در پایتخت‌های غربی صورت می‌گیرد. ناتو با پاسخ نظامی قوی مواجه خواهد شد. با این حال او اذعان کرد که تعداد آنها برای شکست دولت رئیس جمهور کونته کافی نیست.

و اگر او در کرملین زندانی باشد و هیچ عضوی از شورای امنیت ملی برای مخالفت با او حضور نداشته باشد، تصمیم می گیرد اول ضربه بزند – شاید تنش ها را تشدید کند و ناتو را متقاعد کند که جنگ را انتخاب نکند. این کشور قصد دارد ترکیبی از موشک‌های کروز مسلح را – که قبلاً تحت نیروهای منحله هسته‌ای ممنوع شده بود – تحت نظارت این معاهده معرفی کند تا تأسیسات نظامی اصلی ناتو در اروپای شرقی و مرکزی را افشا کند و خواسته‌های خود را مطرح کند.

پیوند سایبری-هسته ای

اما ابتدا، برای اطمینان از رسیدن موشک های روسی به اهداف خود، دفاع موشکی بالستیک ناتو باید ناکارآمد باشد. برای تحقق این امر، ماهواره های ضد روسیه شلیک می شوند و ماهواره های آمریکایی به هواپیماهای جنگی فضایی تبدیل می شوند. بنابراین، روسیه واحد سایبری بدنام 74455 روسیه را فعال می کند – سیستم های نظامی ایالات متحده و ناتو را در زمانی که “آفتاب” غیر فعال بوده است – و حمله به سایر موشک های اروپایی که موشک های زمینی را هدف قرار می دهند، انجام می دهد. او می میرد.

با پیشرفت و وقوع حمله – حتی با وجود اینکه موشک‌های کروز هنوز فرود نیامده‌اند – رئیس‌جمهور روسیه متقاعد شده است که ناتو می‌پرسد: «از اوکراین نگاه کنید. این جنگ نیازی به تشدید ندارد. اما نه در واشنگتن. بدون اطلاع مسکو، این حمله سایبری بیشتر اهداف خود را نادیده می گیرد، فرماندهی و کنترل استراتژیک ایالات متحده (STRATCOM) را مسدود می کند، آن را به زیردریایی های مجهز به سلاح های کشتار جمعی در ایالات متحده مرتبط می کند. قاره های بالستیک (ICBM) مجبور به پیدا کردن هستند. دست بیشتر در سیستم های آنالوگ. این حملات تنها می تواند یک معنی داشته باشد: حمله هشتم به روسیه گام بعدی خواهد بود.

رهبر روسیه می‌گوید آمریکایی‌ها هرگز سیاست «خصوصی‌سازی» یا «انحصار» در استفاده از سلاح‌های هسته‌ای را دنبال نخواهند کرد – و اگر چنین کنند، روسیه ممکن است آن را باور نکند – اما روسیه انتظار حمله محدود و مستقیم را ندارد. چرا آمریکایی ها اولین سطح تهدید هسته ای را شناسایی کردند و کلاهک های هسته ای و حملات هوایی پس از فرماندهی خود را آماده کردند؟

اما این تنها مشکل نیست. کشورهای دیگر به تنهایی قهرمان قرن بیستم نیستند و اقدامات بازیگران غیردولتی وضعیت را تشدید می کند. با مشاهده حملات موشکی ضد ماهواره، گروه هکری در سراسر جهان که به نام “ناشناخته” شناخته می شود و از قبل با روسیه “در حال جنگ” است، به همین روش پاسخ می دهد و ماهواره های روسی را آفلاین می کند و هشدارهای متعدد ایجاد می کند. اگرچه آنها علناً اعلام کرده اند که چنین اقدامی گامی در مسیر درست خواهد بود، مشاوران رئیس جمهور روسیه ابراز علاقه کرده اند. رئیس جمهور روسیه اما با این اقدام که پارانویا تلقی می شود مخالف است. ایالات متحده باید اولین حمله هسته ای خود را انجام دهد. این جنون در نظر گرفته می شود – آیا آمریکایی ها نمی دانند چگونه روسیه را مجبور به واکنش کنند؟ با این حال او نمی توانست کار دیگری برای جلوگیری از آن انجام دهد.

تصمیم گیری کوتاه مدت

در واشنگتن، رئیس جمهور ایالات متحده به همراه دستیار نظامی خود (که حامل “سلاح های هسته ای” است) و اعضای کابینه به سرعت به مرکز عملیات اضطراری منتقل شدند. قشر فرماندهی در صفحه ظاهر می شود و خود ارزیابی بیان می کند که اگرچه نمی تواند موشک هایی را که در مسیر هستند بدون استفاده از ماهواره تأیید کند، اما مدل های لایه مصنوعی نشان می دهد که اولین نشانه ها ارائه شده است. ایالات متحده آمریکا

وی افزود: در حال حاضر صدها موشک بالستیک روسی احتمالا از سراسر قطب شمال به سمت سیلوها، پایگاه های هوایی و بندر ما برای زرادخانه هسته ای آمریکا پرتاب خواهد شد. در زمانی که گسترش سلاح های هسته ای در بالاترین حد خود قرار دارد، روسیه احتمالاً تقریباً هر درخواستی برای مصونیت دارد. ما نمی‌توانیم موشک‌های ورودی را متوقف کنیم، اما می‌توانیم موشک‌های بالستیک خود را قبل از منهدم شدن در فلات قاره در جهت روسیه پرتاب کنیم. ما حدود هفت دقیقه فرصت داریم تا کار را انجام دهیم. اکنون باید تصمیم بگیرید: از آنها استفاده کنید یا از شر آنها خلاص شوید.”

رئیس‌جمهور مکث می‌کند و از وضعیتی که با آن روبه‌رو می‌شود تعجب می‌کند، متعجب می‌شود که چگونه می‌توان به چنین نتیجه‌ای رسید و سپس احکام نهایی.

اثرات هسته ای

رئیس جمهور روسیه تصمیم خود را در مسکو اتخاذ کرد. و حمله متعادل به شهرهای ناتو. ایالات متحده سلاح هسته ای در زرادخانه خود ندارد، زیرا نیازی از کلاهک های روسیه برای هدف قرار دادن موشک های بالستیک بر روی موشک های گلوله قاره، پایگاه های زیردریایی و پایگاه های بمباران در ایالات متحده استفاده می کند. اما در واقع، موشک‌های بالستیک آمریکایی در فلات قاره هرگز اثری از خود برجای نگذاشتند، زیرا رئیس جمهور ایالات متحده تصمیم گرفت تا اطلاع ثانوی این کار را انجام ندهد.

در حدود یک ساعت آینده، 82 میلیون آمریکایی کشته خواهند شد و همین اتفاق برای ملل متحد خواهد افتاد. اکثر مردم فوراً می میرند، در حالی که بیشتر مردم می خواهند در روزها و هفته های آینده در معرض تشعشعات قرار گیرند. افرادی که تا پایان عمر خود زندگی می کنند ممکن است عمر کوتاهی داشته باشند و مشکلات سلامتی مزمن داشته باشند و فرزندانشان با نقص های ژنتیکی متولد شوند. حجم عظیم خاکستر ارسالی به آن و ایجاد «زمستان هسته ای» که میزان تابش نور خورشید را به شدت کاهش می دهد، منابع غذایی جهان را تحت تأثیر قرار داده و به طور غیرمستقیم منجر به مرگ می شود. تقریباً در تمام تلاش‌های بشری برای کاهش فقر از طریق مبارزه با بیماری، برای دهه‌ها، اگر نه صدها سال، پیشرفت حاصل شده است. این جدایی از بسیاری از پیامدهای جدی و پایدار دیگری، این پتانسیل را دارد که مسیر تمدن بشری را مختل کند و بقای طولانی مدت آن را تهدید کند.

نکته: این سناریو کاملاً فرضی است. در هر مورد، با وجود موانعی که به سختی می‌توانیم تصور کنیم، آن را تصرف کرده‌اند.» اما نکته اینجاست که در جنگ، افراد منطقی ممکن است اشتباهات مهمی مرتکب شوند و حوادث منجر به فجایع شود. علاوه بر این سناریو، راه های بی شماری برای پذیرش – و شاید حتی احتمالاً – استفاده بالقوه از سلاح های هسته ای در سایر نقاط جهان وجود دارد. اگرچه هیچ کشوری از سال 1945 سلاح هسته ای خود را منفجر نکرده است، 9 کشور در حال حاضر دارای 12705 کلاهک هسته ای هستند. بشریت تاکنون خوشحال بوده است، اما چقدر شانس داریم که آن را تمام کنیم؟

منبع: Initiative Threat Nuclear