در شعر نجیب بروار – شاعر افغان – می خوانیم:
گویش من دری است اما زبان من فارسی است
روح من شاهنامه است و بدن و روح من فارسی است
از سلسله رستم و از زادگاه آرشام
تیرهای من کلمات و کمان من فارسی است
این همان زبان است ، این وسعت یک فرهنگ بزرگ است
این جنون عشق در خون من فارسی است
این زبان رودکی ، مولانا و حافظ است
احمق اگر رویای من بود ، مترجم من فارسی است
من این زبان را دوست دارم مولوی arvar of the sun
این زبان شعر و منطق در ذهن من فارسی است
نهال دوستی در هر کجا که هستم کاشته شده است
باغ صلح و آشتی ، باغبان من ایرانی است
بلافاصله از فرش به عرش خدا می روم
رفتار من ، سی دی من فارسی است
از “اهورا” تا بقیه گوش های آهنگ:
من خدای عشق هستم و پیامبرانم فارسی هستند!
میل به پرواز در من بی نهایت است
کبوتر آزادی من ، آسمان من ایرانی است
انتهای پیام