فیلترینگ مساله مردم نیست – ماه نیوز

طبق یک یادداشت روزنامه ، روزنامه نگار عباس عبدی است اعتماد به نفس وی گفت: “اگر از مردم بپرسید مهمترین مسئله آنها چیست ، طبیعتاً بیشتر آنها به مسائل معیشتی از جمله كمبود درآمد ، گرانی و مسئله بیكاری و بی عدالتی و نابرابری اشاره می كنند.” اگر از آنها در مورد حل این مشکلات س problemsال کنیم ، آنها عمدتاً ایده های مختلفی پیدا می کنند ، اما من فکر می کنم بیشتر مردم لزوم حل مسئله سیاست خارجی و اعمال مجازات در زمینه راه حل ها و سیاست های عملی را نشان خواهند داد. . اگر از آنها بپرسیم که آیا شبکه های اجتماعی و فضای مجازی مشکل دوم آنها است ، قطعاً به این درصد بسیار کم اشاره می کنند و مهمتر اینکه ، اگر از آنها بخواهیم چگونه مشکلات جامعه را حل کنند ، تعداد کمی از آنها به نفع فیلتر شدن ممکن است باشد.

اگرچه ممکن است نیازی به استدلال و آوردن مدارکی برای اثبات این ادعا نباشد ، اما کافی است به تعداد افرادی که از این شبکه استفاده می کنند ، که ظاهراً بیش از 70٪ از جمعیت است ، و این درصد در میان شهروندان جدی تر ، مراجعه کنیم ، تحصیل کرده ، جوانان و … بیش از 95٪. حال بگذارید ببینیم اولویت های سیستم رسمی رسمی چیست؟ اگرچه در فرمول به ترجیحات یکسان یا بیشتر مردم اشاره دارند و البته سازش آنها خلاف سازش پیشنهادی جامعه است ، اما وقتی به تمرکز عملی آنها نگاه می کنیم ، عمدتاً بر فضای مجازی متمرکز شده و با راه حل فیلتر می شود. به عبارت دیگر ، مشکل آنها متفاوت و عکس مسئله مردم و راه حل آن است.

سخنان چند روز پیش ، معاون اول محترم قوه قضاییه ، این بحث را آغاز کرده است که واقعاً سیاست رسمی در این زمینه چیست؟ اگر همانطور که وی گفت ، فیلتر هوشمند امکان پذیر است ، چرا که آنها همه حقوق را داشتند و همه مدیران یک دست داشتند ، این کار را نکردند؟ پس چرا آنها فیس بوک ، توییتر و یوتیوب را کاملاً فیلتر کردند و هوشمند نبودند؟ همچنین ، فیلتر هنگامی که افراد در کنار هم هستند ، موثر است. آیا قانون منع استفاده از ماهواره ، که صریح و مخالف رافائل و انواع ویژگی ها بود ، در نهایت م effectiveثر است؟ چرا آن قانون در عمل با دستور مقامات لغو شد؟ چرا از اکثر کمیته های مربوطه درخواست فیلتر شدن از توییتر نشده است؟ چرا توییتر فیلتر شده است. چه زمانی بسیاری از افسران به طور مستقیم یا غیرمستقیم حضور دارند؟ چرا همه با دستور رسمی دولتها و بخشهای رسمی عمومی و نیمه رسمی سیم را ترک کردند ، اما طولی نکشید که همه آنها بازگشتند. بدون ایجاد سر و صدا؟

معاون اول گفت: “کسی حرفش را قطع کند ، حقیقت را نگو.” در کل دنیا هیچ کشوری وجود ندارد که خودش را طبق استاندارد خودش آزاد کند. “هیچ کشوری”. هر کشوری به طور طبیعی قوانینی دارد ، قوانینی مبتنی بر خواست مردم و از اکثریت اطاعت می کند ، همچنین اقلیت جنایتکار را مجازات می کند. به عنوان مثال ، سو abuse استفاده از کودک یا قاچاق مواد مخدر ، قاچاق اسلحه و غیره جرم است ، به محض اینکه بدانند افرادی از طریق اینترنت در آن دخالت دارند ، دستگیر می شوند ، مردم همدردی می کنند ، اما کاری باید در خلوت انجام شود. آزادی بیان وجود ندارد. اتفاقاً ارتکاب جرم از طریق فضای مجازی در مراحل قانونی آسان تر است که توصیف آن زمان بر است. بنابراین هرگونه تلاش برای یک فیلتر عادی یا جزئی و هوشمند ، به ویژه هنگامی که از خواست مردم حاصل نشود ، موفق نخواهد بود و شکست خواهد خورد. نظام ایران باید آزادی فضای مجازی را بپذیرد ، نه برعکس. “فیلتر کردن مشکل مردم نیست.”

انتهای پیام