اسراییل و اشتباه تاکتیکی – ماه نیوز

این روزنامه قدیمی ترین روزنامه اسرائیلی است و طبق دایره المعارف .dia Britannica از همه معتبرتر است و اکثر خوانندگان آن تحصیل کرده اند. این سرمقاله از بسیاری جهات مهم است.

درست یک روز قبل از انتشار مقاله روزنامه هاآرتص، کار تمام 4300 پمپ بنزین در ایران به طور همزمان مختل شد و تحویل سوخت به جایگاه ها متوقف شد. علت این حادثه که مردم ایران را با مشکلات عدیده ای مواجه می کند، مدتی در هاله ای از ابهام قرار داشت تا اینکه خبرگزاری آنلاین ماه نیوز که معمولا قبل از دیگران می دانست، از احتمال حمله سایبری صحبت کرد. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در گفت‌وگوی تلویزیونی گفت: حمله سایبری به پمپ بنزین‌ها ممکن است توسط یک کشور خارجی صورت گرفته باشد، اما هنوز برای افشای جزئیات زود است. خبرگزاری آنلاین ماه نیوز باز هم اولین خبرگزاریی بود که خبر یک مقاله اخیر را در روزنامه هاآرتص منتشر کرد.

تاریخچه حملات سایبری اسرائیل به ایران

اسرائیل قبلاً در چندین حمله سایبری به ایران دست داشته است.

– نیروگاه اتمی بوشهر: احتمالا اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران از استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر است. Stuxent بدافزاری بود که توسط دولت های آمریکا و اسرائیل ایجاد شد و در سال 2010 به تاسیسات هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر حمله کرد. یاهو نیوز بعداً ادعا کرد که به اصطلاح «بازی‌های المپیک» برای از بین بردن برنامه هسته‌ای ایران نبوده، بلکه برای خرید زمان و حمله به آن برای خنثی کردن تلاش‌های دیپلماتیک بوده است. ادوارد اسنودن، کارمند سابق سیا که تعدادی از اسناد مربوط به فعالیت های اطلاعاتی آمریکا را فاش کرد، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این بدافزار با همکاری آژانس امنیت ملی آمریکا و اسرائیل ایجاد شده است.

– زیرساخت مخابرات: در سال 1397 حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیئت مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت در توئیتی از «حمله های پراکنده» به برخی زیرساخت های ارتباطی خبر داد. به گفته غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، حملات سایبری در «برخی ادارات» با استفاده از ویروس «نسل جدید استاکسونت» انجام شده است.

– تأسیسات نظامی باستانی: در 25 آگوست 1999، یک تأسیسات نظامی باستانی منفجر شد. روز بعد، زوئی یازکلی، تحلیلگر سیاسی کانال 13 تلویزیون اسرائیل گفت که انفجار شب گذشته در پارچین تهران به نظر می رسد “نتیجه یک حمله سایبری” باشد.

– تاسیسات هسته ای نطنز: 21 فروردین ماه امسال حادثه ای در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. کانال دولتی کن اسرائیل روز یکشنبه (12 آوریل) گزارش داد که “حادثه” در تاسیسات هسته ای نطنز کار اسرائیل و نتیجه “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.

– تأسیسات بندر شهید رجعی: در 20 اردیبهشت امسال تأسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجعی پیشتر مورد حمله قرار گرفت. واشنگتن پست روز دوشنبه 19 مه به نقل از یک مقام دولت آمریکا که نامش فاش نشده و مقامات دولتی “ناشناس” خارجی گفته است که حمله سایبری اخیر به تاسیسات آبی و جاده های بندر شهید رجایی در استان هرمزگان احتمالا توسط اسرائیل انجام شده است. . بوده است.

البته حملات قبلی اسرائیل به کشورمان احتمالاً محدود به این موارد نبوده است.

شباهت دو اتفاق و یک نکته عجیب

در 18 جولای امسال، اختلال جهانی در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن باعث شد صدها قطار متوقف یا لغو شوند و مسیرهای ورودی و خروجی، مراکز خرید بلیط و کالاهای الکترونیکی تعطیل شوند. و سایت شرکت خدمات مسافری و راه آهن. دردسر. خبرگزاری آنلاین ماه نیوز در همان روز با انتشار تصویری از تابلوی اطلاع رسانی از حرکت قطارهای راه آهن ایران، از اختلال جهانی در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن خبر داد و هرج و مرج بی سابقه ای را در ایستگاه های قطار سراسر کشور به وجود آورد. در تابلوی اطلاعات قطار پیام “قطارها به دلیل حملات سایبری” نمایش داده شد. این پیام شامل یک شماره تلفن نیز بود.

اما نکته عجیب در مورد حمله سایبری هفته گذشته این بود که در حمله سایبری اخیر به پمپ بنزین ها نیز همین عدد در پیام روی صفحه نمایش داده شد.

این یک شباهت ظریف بود. تحقیقات شرکت امنیت سایبری آمریکایی – اسرائیلی «چک پوینت» در مورد حمله چهار ماه پیش نشان می‌دهد که حمله سایبری یک گروه هکری به نام «ایندیرا» عامل اختلال گسترده در سیستم رایانه‌ای شرکت راه‌آهن ایران بوده است. حمله اسرائیل کار یک گروه هکری مشکوک نبود.

پس اندکی دقت در این شباهت یک نکته مهم را روشن می کند. : اسرائیل مدعی است که حمله اخیر وظیفه خود است، در حالی که متن پیام در حمله اخیر شباهت غیرقابل انکاری با متن پیام حمله قبلی دارد و منطقا اسرائیل نمی تواند کاری را که بعدا ادعا می کند انجام دهد. این شباهت را با ادعای تصادفی بودن آن توجیه کنید. . این نشان می دهد که یا هر دو حمله کار اسرائیل بوده و در مورد قبلی اسرائیل به اشتباه مسئولیت آن را بر عهده گرفته است و یا هیچ یک از این حملات کار اسرائیل نیست و این بار اسرائیل به دروغ ادعا کرده که کار او بوده است. به طور خاص، رویکرد هر دو حمله آسیب رساندن به پلتفرم های خدمات عمومی است و هیچ کدام هدف نظامی را مورد توجه قرار نمی دهند، همانطور که هارتز اخیراً اذعان کرد.

دشمنی اسرائیل با مردم ایران؟

جامعه شناسان می گویند: افکار عمومی جامعه در شرایطی می تواند به انتقام گیری در برابر دشمن، در مسائلی که جنبه نظامی ندارد و یا دشمن را در رفتار انتقام جویانه، برای مردم عادی و زندگی روزمره شان توجیه می کند، قناعت کند. باورش دردناکه بزرگان به یاد می آورند که در حالی که دولت باپتیست عراق در درگیری مستاصل بود و کورکورانه موشک های اسکاد بی را با کمک کشورهای بزرگ هدف قرار داد، برخی افراد به آرامی شعار «پاسخ موشکی» را سر دادند. نشان داد که در برخی موارد درخواست شده است. می توان انتظار انتقام داشت. اما شکی نیست که کشوری که در خصومت‌ها پیش قدم باشد، منفورتر از همیشه خواهد شد.

تا آنجا که می دانیم زیرساخت های خدمات عمومی که ارتباط مستقیمی با امنیت و آرامش همه مردم دارد، هرگز هدف حمله سایبری ایران حتی در اسرائیل و آمریکا قرار نگرفته است. البته ایران در سطح جهانی نیز در مورد سایبری حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای درباره حملات سایبری ایران هشدار داد: «ایران برنامه سایبری محکمی دارد که می تواند جایگاه خود را برای ایالات متحده نشان دهد. در این بیانیه آمده است: «ایران می تواند برخی از ساختارهای مهم ایالات متحده را دست کم برای مدت محدودی مختل کند.» نوعی ابتکار است.

موضوع مشکلات ناشی از تهاجم به زیرساخت های عمومی را نمی توان با موضوع مشکلات ناشی از محدودیت های همجنس گرا یکسان دانست و در هر دو صورت می توان نارضایتی عمومی را ابزاری دانست که تاثیر یکسانی در اعمال فشار دارد. روی سیستم ممکن است عده ای تحریم ها و مشکلات خود را مقصر تصمیم گیری های سیاسی بدانند و آن را به خود یا انتخاب سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند ادعا کند که مردم خصمانه و ضد مردمی هستند که به دنبال انتقام هستند؟ سیستم در نظر نمی گیرد؟

مردم ایران پیش از این در جنگ هشت ساله نشان داده بودند که در برابر تهاجم به میهن خود ایستادگی کرده و متحدتر شده اند. بنابراین اگر قرار است امنیت عمومی مردم هدف یک کشور متخاصم قرار گیرد، این یک اشتباه راهبردی عجیب است که مردم به دلیل نارضایتی از نظام حرکتی چنین انتظاری داشته باشند. این ادعا در تضاد کامل با پیام های دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاها سعی می کند به مردم ایران ارسال کند.

آب گل آلود و اینترنت ملی!

من همیشه بر استفاده از شبکه ملی اطلاعات (راه اندازی یک شبکه مستقل که در آن اطلاعات سازمان ها و ارگان ها و خدمات دولتی مستقل نگهداری می شود) به جای نام مستعار شبکه ملی اینترنت (قطع اینترنت جهانی برای عموم) اصرار داشته ام. وزیر سابق فناوری اطلاعات نیز همین تفاوت را تأیید کرد و اساساً بعداً دروغ گفت. اما در کنار زمان بروز مشکل اینترنت در کشورمان، زمان وقوع حملات سایبری اخیر نیز موضوع مهمی است. این روزها طرحی به نام حمایت از حقوق کاربران فضای مجازی در مجلس کلید خورده است که اکنون در مرحله آزمایش برای تصمیم گیری نهایی است. افکار عمومی با حساسیت این طرح را دنبال می کند و اگر بنا باشد بر خلاف وعده های مسئولان، عمداً دسترسی مردم به اینترنت را خدشه دار یا محدود کند، مخالفان متعددی از جمله آقای آقاتهرانی نماینده مردم تهران دارد. مجلس شورای اسلامی و یکی از موافقان این طرح نیز به تعدد آنها اعتراف کرده اند.

تقارن موقت این حمله سایبری با شرایطی که برخی افراد در سایه طرح شبکه ملی اطلاعات به دنبال شبکه ملی اینترنت هستند از جمله احتمال استفاده موافقان ممنوعیت از این سایبری را تقویت می کند. حمله به عنوان دلیلی بر ضرورت آنها علاوه بر اینکه مستقیماً به امنیت و آرامش مردم ضربه می زنند، قطعاً در غلبه بر مخالفت خود با تحریم ها بی تأثیر نیستند.

1717