گروه بین الملل خبرگزاری آنلاین ماه نیوز – مهدی پورصفامطمئناً ، هنگام دیدار روسای جمهور روسیه و ایالات متحده ، ولادیمیر پوتین و ج.
پیش از دیدار با بایدن ، پوتین ترامپ را سیاستمداری مستقل توصیف کرد و بایدن از لزوم هوشیاری در برابر کرملین صحبت کرد. در پایان ، مهمترین دستاورد این نشست بازگشت سفرای هر دو طرف به پایتختهایشان بود ، اما این رویداد نمادین انتظارات این دیدار طولانی را برآورده نکرد.
اگر توصیفات هر دو طرف را از این جلسه جمع کنیم ، فقط به یک نتیجه خواهیم رسید. موضوعات گسترده اختلاف نظر اما با سطح تنش و وضعیت ثبات ، که هر دو طرف در تلاشند به آن پایبند بمانند.
با این حال ، با توجه به وضعیت فعلی طرفین ، می توان انتظار داشت که حفظ ثبات موجود در روابط دو طرف امکان پذیر نباشد.
* بایدن به دنبال نگاه “جورج کانن” است
ادامه این بحران طولانی مدت از منظر دولت فعلی بایدن در مورد روسیه قابل مشاهده است. از دیدگاه بایدن و تیم سیاست خارجی او ، “روسیه” یک مسئله ایدئولوژیک در سیاست خارجی آمریکا است. برخلاف ترامپ ، که پوتین را به عنوان شخصی معتبر برای طیف وسیعی از معاملات می دید ، بایدن همان دیدگاه روسیه و پوتین را داشت که در سال 1946 ، جورج کانن ، سفیر سابق آمریکا در استالین بود.
جورج کانن
به گفته بایدن ، کرملین و م institutionsسسات مهم آن توسط پوتین و متحدان سابق او در KGB اشغال شده است ، که با سرکوب آزادیخواهان روسی و ملی گرایی افراطی می خواهد حکومت تزاری خود را در مسکو حفظ کند. به گفته بایدن ، این روش کنترل نشده نه تنها برای روسیه و همه همسایگان آن خطرناک است ، بلکه به دنبال بی ثباتی در دموکراسی های غربی است.
البته ، روس ها دلایل خود را برای نگرانی در مورد آمریکایی ها و غرب دارند. در حال حاضر ، واحدهای زمینی ایالات متحده و ناتو نزدیک مرز غربی روسیه هستند و تنها 700 کیلومتر با مسکو فاصله دارد. این به اندازه اعزام سپاه ارتش روسیه در 700 کیلومتری واشنگتن به واشنگتن برای کرملین بسیار تکان دهنده است!
* مسائل همکاری دو طرف کجاست؟
اگر ما در ایالات متحده هستیم و اگر بخواهیم به برخی شباهت های روسیه اشاره کنیم ، به لزوم حفظ پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای خواهیم رسید.
از زمان آغاز تصدی وی در کاخ سفید ، دولت بایدن اصرار دارد که تلاش می کند توافقنامه 3 را برای حفظ توازن قدرت فعلی بین نیروهای هسته ای دو کشور تمدید کند. طبق این پیمان ، تعداد موشکهای بالستیک و زیردریایی که توانایی حمل سلاح هسته ای را دارند نباید بیش از 700 و موشکهای بالستیک و زیردریایی های غیر مستقر بیش از 800 باشد. همچنین ، نباید بیش از 1550 هواپیما در هر دو طرف با موشک های بالستیک و سلاح های هسته ای زیردریایی وجود داشته باشد.
هم دولت روسیه و هم دولت ایالات متحده خواهان این هستند كه این معاهده پایه اصلی امنیت هسته ای باشد. البته این بدان معنا نیست که هر دو طرف نمی خواهند پرتاب های هسته ای خود را ارتقا دهند. همانطور که آمریکایی ها در تلاشند سلاح های هسته ای استراتژیک تولید کنند ، روس ها نیز سعی دارند موشک ها و سلاح های مافوق صوت مانند سیستم Vanguard را برای عبور از سپر دفاع موشکی آمریکا بسازند.
این موضوع در دیدار اخیر بایدن و پوتین به عنوان تضمینی برای جلوگیری از جنگ هسته ای تکرار شد.
علاوه بر این ، طیف گسترده ای از تفاهمات بین المللی وجود دارد که ایالات متحده و روسیه می توانند آغاز همکاری های دوجانبه را پیدا کنند. این موارد شامل ورود مجدد ایالات متحده به توافق نامه پاریس یا همکاری در مذاکرات برای از سرگیری شورای امنیت سازمان ملل است. با این دولت ، بایدن سعی دارد با یك تمرین محلی مردم روسیه را به حفظ وضع موجود ترغیب كند ، همانطور كه با انتشار خط لوله نورد Flow 2 انجام شد.
* ادعاهای حقوق بشر و جنگ سایبری در صف اول جنگ های دو جانبه قرار دارند
در مقابل ، لیست چالش های هر دو طرف بسیار طولانی تر از این کلیات است. اولین چالش روابط دو طرف ادعاهای حقوق بشر غرب در مورد نحوه برخورد روسیه با معترضان داخلی است.
اوج این چالش دستگیری رهبر مخالفان روسی الکسی ناوالنی توسط دولت روسیه است. از نظر بایدن ، مخالفت روسیه که در گذشته روابط بسیار خوبی با غرب و آمریکایی ها داشته است ، می تواند اهرم خوبی برای تحت فشار قرار دادن دولت روسیه باشد.
حمایت ایالات متحده از این گروه ها باعث افزایش نارضایتی عمومی در روسیه و تضعیف تلاش های پوتین برای نشان دادن یک جامعه متحد – دیدار از غرب می شود. با این حال ، نظرسنجی ها تاکنون نشان داده اند که تجربه حکومت غربی مردم روسیه در دهه 1990 چنان تلخ بوده است که تمایل کمی برای کاهش حمایت از دولت پوتین وجود دارد. با این حال ، و احتمالاً ، دولت بایدن تلاش خواهد کرد تا زمینه فعالیت این گروه ها را فراهم کند. همچنین ممکن است برخی زندانیان در روسیه با روسهایی که در غرب دستگیر شده اند جایگزین شود ، مانند دولت اوباما.
علاوه بر بحث درباره ادعاهای حقوق بشر ، این حمله سایبری یکی از بحث برانگیزترین موضوعات بین ایالات متحده و روسیه است که در دیدار اخیر پوتین و بایدن مطرح شد.
در این جلسه ، ظاهراً بایدن لیستی از سازمانهایی را که مورد هدف هکرهای روسی-آمریکایی قرار گرفته اند ، در اختیار پوتین قرار داده است.
آمریکایی ها دست پنهان روس ها را در پشت بسیاری از حملات به زیرساخت های آمریکا می بینند. در هنگام حمله به شرکت خطوط لوله آمریکایی ، گروه هکرها خواستار باج دادن چند میلیون دلار شدند.
نبود یک خط مشخص مشخص در مورد حملات سایبری نیز وضعیت بین دو طرف را بدتر کرده است. مشخص نیست که کدام اقدامات را می توان نیاز به اقدام جنگی و اقدام شدید تعبیر کرد. این می تواند به راحتی آتش اضطراری کاملاً توسعه یافته را شعله ور کند.
علاوه بر cyberetex ، آمریکایی ها از یک جنگ ترکیبی روسیه می ترسند تا بر نظر مردم آمریکا تأثیر بگذارد. برخی از دموکرات ها ادعا می کنند عملکرد روسیه در حمایت از “دونالد ترامپ” در انتخابات 2016 واقعیتی غیرقابل انکار است.
شرکت های بزرگ فناوری در ایالات متحده ، مانند فیس بوک و توییتر ، با بستن حساب هایی که از چنین تبلیغاتی پشتیبانی می کنند ، تلاش می کنند ادعاهای روسیه را خنثی کنند. با این وجود بعید است که دولت بایدن موضوع را بررسی کند. بنابراین می توان انتظار داشت که بحران در این زمینه بین دو طرف ادامه یابد.
* گسترش ناتو
بحران دیگر در روابط دو جانبه ، که به نظر می رسد هنوز در آستانه فوران است ، ایالات متحده در نزدیکی مرز روسیه است. حضور گسترده نیروها و حرکت مداوم کشتی های شکسته آمریکایی در دریاهای سیاه و بالتیک.
در واکنش به نفوذ یک کشتی انگلیسی به آبهای روسیه در دریای سیاه ، روس ها اخیراً اعلام کردند که آنها نیز با اقدامات نظامی از مرزهای خود دفاع می کنند. از طرف دیگر ، گشت های مداوم هوایی و دریایی سعی کرده اند به ویژه در مجاورت اروپا به این اقدام پاسخ دهند.
در حال حاضر ، انعطاف پذیری در سیاست دولت بایدن برای تغییر این جهت وجود ندارد و به نظر می رسد تمرکز نیروها در نزدیکی مرز روسیه یک سیاست برگشت ناپذیر است. پیوستن گرجستان و اوکراین به ناتو نیز همین مسئله است.
هر دو کشور به طور جدی در حال پیوستن به ناتو تحت نظر بایدن هستند. اوکراینی ها امیدوارند بتوانند از پشتیبانی مورد نیاز برای اشغال مناطق اشغالی شرق اوکراین برخوردار شوند. در ماههای اخیر ، اوکراین بدنبال حمله بزرگ به منطقه خودمختار شرق بوده است ، که در چند وقت اخیر توسط روسها عقب رانده شده است.
گرجستان از سال 2008 میلادی می خواهد به ناتو بپیوندد و اکنون با نزدیک شدن دولت بایدن ، این کشور به تحقق آرزوهای خود نزدیک است. اگر دو کشور به ناتو بپیوندند ، می توان گفت که مرزهای روسیه به دلیل نفوذ نیروهای ناتو به شدت تضعیف می شود و نیروهای آمریکایی می توانند فاصله خود را از مسکو 500 کیلومتر افزایش دهند.
در این مورد نیز سکوت روس ها بسیار بعید به نظر می رسد.
* معاملات بزرگ منقضی شد
با توجه به مطالب فوق ، می توان گفت که هیچ خبری از معامله اصلی در روابط روسیه و ایالات متحده در دوره بایدن نیست.
در شرایط فعلی ، حفظ وضعیت فعلی یک موفقیت بزرگ دیپلماتیک بین دو طرف خواهد بود. مردم روسیه مشتاق دیدن توسعه چین هستند ، زیرا یک قدرت بزرگ جهانی به آنها آرامش بیشتری می بخشد ، زیرا اکنون مهمترین شریک اقتصادی مسکو است.
تمرکز ایالات متحده بر تهدید چین ممکن است برخی از جوهای منفی بین دو طرف را از بین ببرد ، اما به طور کامل آن را از بین نخواهد برد.
البته همه اینها با اما و جو است. تنها چیزی که در شرایط فعلی قطعی است اختلاف بین دو طرف است و جلسات جالب با پوشش رسانه ای زیاد قادر به رفع این شکاف نخواهد بود. واقعیت این است که روسیه و ایالات متحده با دیواری از بی اعتمادی و سردرگمی روبرو هستند و علی رغم برخی از چشم اندازهای همکاری ، هیچ چشم انداز گرم شدن روابط دو جانبه وجود ندارد.
انتهای پیام /