زمان عرضه اتریوم ۲: گاه شمار کامل فازهای ارتقای اتریوم از آغاز تا امروز و نگاهی به آینده

اتریوم ۲، که اکنون با نام ارتقای اتریوم شناخته می شود، یک پروژه واحد نبود، بلکه مجموعه ای از به روزرسانی های زیرساختی است که برای افزایش مقیاس پذیری، امنیت و پایداری شبکه اتریوم طراحی شده است. این مسیر از دسامبر ۲۰۲۰ با راه اندازی زنجیره بیکن آغاز شد و با ادغام در سپتامبر ۲۰۲۲ به نقطه عطف مهمی رسید. این ارتقاء، بیش از یک تغییر فنی، روایتی از تکامل و نوآوری است که قرار است این شبکه را به زیرساختی جهانی برای آینده دیجیتال تبدیل کند.

سفر اتریوم به سوی نسل بعدی بلاک چین، داستانی پر از چالش، امید و نوآوری است. برای درک کامل زمان عرضه اتریوم ۲، باید به جای تمرکز بر یک تاریخ واحد، به فازهای متعددی که این پروژه را شکل داده اند، نگاه کرد. این مقاله شما را قدم به قدم در این مسیر همراهی می کند، گویی در حال مشاهده تکامل یکی از بزرگترین پروژه های تاریخ تکنولوژی هستید. از آغاز ایده ها تا تحولات امروز و چشم انداز آینده، تلاش می شود تا هر فاز با جزئیات و تأثیراتش بر اکوسیستم بلاک چین برای شما روشن شود و درک عمیق تری از این تحول بزرگ به دست آورید.

اتریوم ۲ چیست و چرا به این تحول نیاز بود؟

برای درک مفهوم و تاریخ زمان عرضه اتریوم ۲، ابتدا باید با ماهیت این پروژه آشنا شویم. اتریوم ۲، یا دقیق تر ارتقای اتریوم، برنامه ای جاه طلبانه برای بهبود اساسی شبکه اتریوم بود. این برنامه قصد داشت اتریوم را از یک بلاک چین پرهزینه، کند و انرژی بر به پلتفرمی مقیاس پذیر، امن و پایدار تبدیل کند. شاید این سوال در ذهن بسیاری شکل گرفته باشد که چرا شبکه ای به این وسعت به چنین تغییرات بنیادینی نیاز داشت؟ پاسخ در چالش هایی نهفته بود که با رشد سرسام آور اتریوم، روز به روز بیشتر خود را نشان می دادند.

تصور کنید شبکه ای دارید که قرار است میزبان میلیون ها کاربر و هزاران اپلیکیشن غیرمتمرکز باشد، اما توانایی پردازش تنها ۱۵ تا ۳۰ تراکنش در ثانیه را دارد. این درست مانند یک بزرگراه با تنها یک لاین در ساعات اوج ترافیک است. کارمزدها سر به فلک می کشید و تأخیر در تراکنش ها به امری عادی تبدیل شده بود. از سوی دیگر، مکانیزم اثبات کار (Proof of Work) که اتریوم از آن استفاده می کرد، انرژی بسیار زیادی مصرف می کرد و انتقادات جدی را از سوی فعالان محیط زیست به همراه داشت. تیم توسعه دهنده اتریوم به خوبی می دانست که برای حفظ جایگاه خود به عنوان پیشروترین پلتفرم قراردادهای هوشمند، باید دست به تغییراتی اساسی بزند.

ارتقای اتریوم بر سه رکن اصلی استوار بود: تغییر الگوریتم اجماع از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS)، پیاده سازی فناوری شاردینگ برای افزایش مقیاس پذیری و بهبود ماشین مجازی اتریوم (EVM) که قلب تپنده شبکه به شمار می رود. این تغییرات نه تنها به معنی بهینه سازی فنی بود، بلکه فلسفه ای عمیق تر برای آینده بلاک چین را نیز در خود جای داده بود: ساختن شبکه ای پایدارتر، دموکراتیک تر و کارآمدتر برای همگان.

فازهای کلیدی ارتقای اتریوم: یک گاه شمار جامع

سفر اتریوم به سوی ارتقای کامل، راهی طولانی و فازبندی شده بود. این فازها که هر یک سنگ بنایی برای مرحله بعدی محسوب می شدند، با دقت و وسواس زیادی طراحی و اجرا شدند. بیایید با هم در این گاه شمار قدم بگذاریم و مراحل مهم این تحول را مرور کنیم.

۱. ریشه های ایده و برنامه ریزی اولیه: از رویا تا واقعیت

ایده اتریوم ۲، یا سِرِنیتی (Serenity) همانطور که در ابتدا نامیده می شد، از همان سال های ابتدایی تولد اتریوم در ذهن ویتالیک بوترین و تیمش شکل گرفت. آن ها از ابتدا می دانستند که الگوریتم اثبات کار، هرچند امن، اما در مقیاس پذیری و مصرف انرژی محدودیت های جدی دارد. بحث ها و تحقیقات اولیه از سال ۲۰۱۵ آغاز شد و به تدریج، طرحی جامع برای یک ارتقای چندمرحله ای شکل گرفت. این پروژه به قدری پیچیده و بزرگ بود که نمی شد آن را به یک باره عملی کرد؛ نیاز به فازبندی و پیشبرد قدم به قدم داشت تا امنیت شبکه به خطر نیفتد. این دوران، دوران آزمون و خطا، طراحی های اولیه و تشکیل تیم های متخصص بود.

۲. فاز صفر: زنجیره بیکن (Beacon Chain) – بذر اثبات سهام کاشته می شود

نقطه آغازین این دگرگونی بزرگ، راه اندازی زنجیره بیکن بود. این فاز، که به آن فاز صفر می گفتند، اولین گام عملی به سوی اثبات سهام بود. این زنجیره به صورت موازی با شبکه اصلی اتریوم (که هنوز با اثبات کار کار می کرد) فعالیت خود را آغاز کرد و زیرساخت لازم برای فازهای بعدی را فراهم آورد. تاریخ دقیق عرضه آن، ۱ دسامبر ۲۰۲۰ (۱۱ آذر ۱۳۹۹) بود. در این مرحله، کاربران می توانستند اترهای خود را استیک (سهام گذاری) کنند و به اعتبارسنج های آینده شبکه اثبات سهام بپیوندند، بدون اینکه شبکه اصلی اتریوم تحت تأثیر قرار گیرد. هدف اصلی، ایجاد یک لایه اجماع مستقل بر پایه اثبات سهام بود که بعداً با شبکه اصلی ادغام شود. این زنجیره به خودی خود تراکنشی پردازش نمی کرد، بلکه وظیفه هماهنگی اعتبارسنج ها و مدیریت استیکینگ را بر عهده داشت. در این فاز، به روزرسانی های جزئی مانند برلین، لندن و آلتیر نیز انجام شد که به بهبود کارایی شبکه و رفع باگ ها کمک کرد.

زنجیره بیکن، اولین گام جسورانه اتریوم به سوی آینده ای پایدار و مقیاس پذیر بود، جایی که انرژی کمتر و امنیت بیشتر حرف اول را می زد.

۳. فاز یک: مِرج (The Merge) – ادغام بزرگ تاریخی

شاید بتوان مِرج (The Merge) را مهم ترین و تأثیرگذارترین فاز در کل این فرآیند دانست. مِرج به معنای ادغام است و دقیقا همین کار را انجام داد: زنجیره بیکن با شبکه اصلی اتریوم ادغام شد. این رویداد تاریخی در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲ (۲۴ شهریور ۱۴۰۱) به وقوع پیوست و عملاً به الگوریتم اثبات کار (PoW) و دوران ماینینگ در اتریوم پایان داد. با این ادغام، اتریوم به طور کامل به اثبات سهام (PoS) مهاجرت کرد. اهمیت این فاز فراتر از یک تغییر فنی بود؛ مصرف انرژی شبکه اتریوم تقریباً ۹۹.۹۵ درصد کاهش یافت و این شبکه به یکی از سبزترین بلاک چین های بزرگ تبدیل شد. ادغام، همچنین پایه های امنیتی شبکه را تقویت کرده و مسیری را برای ارتقاهای مقیاس پذیری آینده هموار ساخت. یادآوری این نکته خالی از لطف نیست که مِرج با وجود برنامه ریزی های اولیه برای سال ۲۰۲۱، به دلایل پیچیدگی های فنی و نیاز به تست های گسترده، با تأخیر مواجه شد که خود نشان از وسواس تیم توسعه در حفظ پایداری شبکه داشت. این رویداد، جشن بزرگی برای جامعه اتریوم و نقطه عطفی در تاریخ بلاک چین محسوب می شود.

۴. به روزرسانی شانگهای (Shanghai Upgrade) – آزادی دارایی های قفل شده

پس از هیجان مِرج، نوبت به به روزرسانی شانگهای رسید. یکی از نگرانی های اصلی استیک کنندگان اتریوم، عدم امکان برداشت اترهای قفل شده بود که از زمان فاز صفر استیک شده بودند. این عدم نقدشوندگی، برای بسیاری از سرمایه گذاران، یک عامل بازدارنده محسوب می شد. به روزرسانی شانگهای، که در سه ماهه اول یا دوم ۲۰۲۳ (اواخر زمستان ۱۴۰۱ / اوایل بهار ۱۴۰۲) اتفاق افتاد، به اعتبارسنج ها این امکان را داد که اترهای خود را از قرارداد هوشمند بیکن چین برداشت کنند. این قابلیت، نه تنها جذابیت استیکینگ را افزایش داد، بلکه نگرانی های مربوط به نقدشوندگی دارایی های قفل شده را نیز برطرف ساخت و اعتماد به پلتفرم را بیش از پیش تقویت کرد. این به روزرسانی به عنوان یک نقطه عطف حیاتی برای اطمینان خاطر سرمایه گذاران و توسعه دهندگان از پایداری و کاربردی بودن سیستم اثبات سهام عمل کرد.

نقشه راه پس از مِرج: اتریوم در مسیر تکامل دائمی

سفر اتریوم با شانگهای به پایان نمی رسد، بلکه این تازه آغاز فازهای بعدی تکامل است. تیم اتریوم، نقشه راهی جامع را پس از مِرج تعریف کرده که شامل پنج فاز اصلی است: Surge, Scourge, Verge, Purge و Splurge. هر یک از این فازها قرار است ابعاد مختلفی از شبکه را بهبود بخشند و اتریوم را به اوج کارایی خود برسانند. این فازها نشان دهنده چشم انداز بلندمدت اتریوم برای تبدیل شدن به یک زیرساخت جهانی و بی نظیر هستند.

الف. Surge (شاردینگ): مقیاس پذیری بی سابقه

فاز Surge، که قرار است در سال ۲۰۲۳ یا ۲۰۲۴ پیاده سازی شود، مهم ترین فاز برای حل چالش مقیاس پذیری اتریوم است. در این فاز، فناوری شاردینگ به طور کامل پیاده سازی خواهد شد. شاردینگ شبکه اتریوم را به بخش های کوچک تر به نام شارد تقسیم می کند که هر شارد قادر به پردازش تراکنش ها به صورت موازی است. این مانند تبدیل یک خیابان شلوغ به یک بزرگراه چند بانده است که می تواند تا ۱۰۰,۰۰۰ تراکنش در ثانیه را پشتیبانی کند. این افزایش چشمگیر ظرفیت، به معنای کاهش کارمزدها، افزایش سرعت تراکنش ها و بهبود تجربه کاربری برای میلیون ها نفر خواهد بود. شاردینگ، اتریوم را به سطحی از کارایی می رساند که پیش از این در بلاک چین های عمومی متصور نبود.

ب. Scourge: مقابله با تمرکزگرایی و تقویت پایداری

فاز Scourge بر مقاومت در برابر تمرکزگرایی و افزایش امنیت تراکنش ها متمرکز است. این فاز به دنبال یافتن راه حل هایی برای جلوگیری از هرگونه تمایل به تمرکز در شبکه و تضمین این است که هیچ نهاد یا گروهی نتواند بر اجماع شبکه تسلط یابد. هدف اصلی، افزایش مقاومت در برابر سانسور و تضمین انصاف و بی طرفی شبکه است. این مرحله تضمین می کند که روح غیرمتمرکز اتریوم برای همیشه زنده بماند و از حملات احتمالی در امان بماند، در حالی که لایه های امنیتی آن به طور مداوم تقویت می شوند.

ج. Verge: بهینه سازی نودها و کاهش نیاز به فضای ذخیره سازی

فاز Verge با هدف بهینه سازی نودها و کاهش نیاز به فضای ذخیره سازی طراحی شده است. این فاز با استفاده از فناوری هایی مانند Verkle Trees، به نودها اجازه می دهد که تنها بخش کوچکی از داده های شبکه را ذخیره کنند، بدون اینکه به امنیت و یکپارچگی بلاک چین لطمه ای وارد شود. این امر مشارکت در شبکه را برای افراد عادی با سخت افزارهای کمتر قدرتمند، آسان تر می کند و به افزایش تمرکززدایی کمک شایانی خواهد کرد. Verge، اتریوم را دسترس پذیرتر کرده و زیرساخت آن را برای پذیرش گسترده تر آماده می سازد.

د. Purge: پاکسازی داده های قدیمی

فاز Purge به کاهش حجم داده های تاریخی شبکه و فضای ذخیره سازی مورد نیاز برای نگهداری آن ها می پردازد. با گذشت زمان، بلاک چین اتریوم رشد می کند و نگهداری کل تاریخچه آن برای نودها دشوار می شود. Purge با حذف داده های قدیمی و غیرضروری، به سبک سازی شبکه کمک کرده و بار کاری نودها را کاهش می دهد، که این امر به بهبود کلی عملکرد و پایداری شبکه منجر خواهد شد. این مرحله، به نوعی خانه تکانی داده هاست تا شبکه همواره چابک و کارآمد باقی بماند و از سنگین شدن بی مورد جلوگیری شود.

ه. Splurge: بهبودهای کوچک اما حیاتی

فاز Splurge شامل مجموعه ای از بهبودهای کوچک تر و کلی برای عملکرد بهتر شبکه اتریوم است. این فاز به عنوان یک خانه تکانی نهایی عمل می کند و اطمینان می دهد که تمام جنبه های شبکه بهینه سازی شده اند و تجربه کاربری در بالاترین سطح ممکن قرار دارد. این مجموعه از بهبودها به تکمیل چشم انداز نهایی اتریوم کمک کرده و آن را به پلتفرمی بی نقص تر برای آینده تبدیل می کند. این فاز در واقع شامل تمام آن تنظیمات دقیق و جزئی است که تجربه کلی را بهینه سازی کرده و اتریوم را به یک اثر هنری فنی بدل می کند.

چرا این ارتقاءها مسیری طولانی و پرچالش بود؟

شاید برای برخی این سوال پیش بیاید که چرا اتریوم برای رسیدن به این نقطه، سال ها زمان صرف کرد؟ پاسخ در پیچیدگی بی نظیر پروژه و تعهد تیم توسعه دهنده به امنیت و پایداری نهفته است. اتریوم یک شبکه جهانی با میلیاردها دلار ارزش و میلیون ها کاربر است. هر اشتباه کوچک می تواند فاجعه بار باشد و اعتماد میلیون ها نفر را از بین ببرد. به همین دلیل، هر فاز ارتقا نیازمند تست های گسترده، بازبینی های امنیتی بی شمار توسط تیم های مستقل و فرآیندهای اجماع پیچیده در یک اکوسیستم غیرمتمرکز بود. هر توسعه دهنده ای که در این عرصه فعالیت کرده، می داند که تغییر یک سیستم در حال اجرا، آن هم در مقیاس اتریوم، به مراتب دشوارتر از ساختن آن از صفر است. صبر، دقت و رویکرد گام به گام، کلید موفقیت در این مسیر طولانی و پرچالش بود؛ چرا که امنیت و پایداری شبکه، اولویت بی قید و شرط تیم توسعه دهنده بود.

تأثیرات زمان بندی عرضه اتریوم ۲ بر اکوسیستم بلاک چین

تکامل اتریوم، نه تنها یک تغییر فنی، بلکه یک زمین لرزه بزرگ در کل اکوسیستم بلاک چین بود که لرزه های آن به بخش های مختلف رسید. هر فاز از این ارتقاء، تأثیرات عمیقی بر ذی نفعان مختلف داشت و مسیر آینده این صنعت را دگرگون ساخت.

۱. بر ماینرها: پایان یک دوران

با رویداد مِرج و مهاجرت به اثبات سهام، دوران ماینینگ اتریوم به پایان رسید. این اتفاق برای ماینرها که سال ها سرمایه گذاری سنگینی روی سخت افزارهای استخراج کرده بودند، چالش برانگیز بود و بسیاری مجبور شدند مدل کسب وکار خود را تغییر دهند. برخی به استیکینگ روی آوردند، در حالی که برخی دیگر دستگاه های خود را برای استخراج سایر آلت کوین های مبتنی بر اثبات کار به کار گرفتند. این تغییر، نمادی از حرکت صنعت به سوی پایداری زیست محیطی بود و نشان داد که بلاک چین می تواند همگام با ارزش های جهانی پیش برود.

۲. بر استیک کنندگان: فرصت های جدید و تعهدات طولانی

برای استیک کنندگان، ارتقای اتریوم فرصت های جدیدی برای کسب درآمد از طریق مشارکت در امنیت شبکه فراهم کرد. آن ها می توانستند با قفل کردن اترهای خود، در فرآیند اجماع شبکه نقش داشته باشند و پاداش دریافت کنند. با این حال، در ابتدا محدودیت هایی مانند عدم امکان برداشت اترهای استیک شده، نگرانی هایی را به وجود آورده بود که با به روزرسانی شانگهای برطرف شد. اکنون، استیکینگ اتر یک راه جذاب برای مشارکت در اکوسیستم و کسب پاداش است که امنیت و نقدشوندگی را در کنار هم ارائه می دهد.

۳. بر توسعه دهندگان DApp: بستر مناسب تر برای نوآوری

توسعه دهندگان اپلیکیشن های غیرمتمرکز (DApp) با بستر مقیاس پذیرتر و کارآمدتری روبرو هستند. با کاهش کارمزدها و افزایش سرعت تراکنش ها، آن ها می توانند محصولات و خدمات نوآورانه تری را بدون نگرانی از محدودیت های فنی شبکه ارائه دهند. این امر به رشد و نوآوری در حوزه هایی مانند DeFi (امور مالی غیرمتمرکز)، NFT (توکن های غیرقابل معاوضه) و متاورس کمک شایانی می کند، و ایده های جدیدی که پیش تر به دلیل محدودیت ها قابل اجرا نبودند، اکنون به واقعیت می پیوندند.

۴. بر کاربران عمومی: تجربه بهتر و دسترسی آسان تر

در نهایت، کاربران عمومی از کاهش کارمزدها، افزایش سرعت تراکنش ها و پایداری بیشتر شبکه بهره مند خواهند شد. تجربه کاربری روان تر و هزینه های کمتر، موانع ورود را برای کاربران جدید کاهش می دهد و اتریوم را به پلتفرمی دسترس پذیرتر برای همگان تبدیل می کند. گویی اتریوم در حال مهیا کردن خود برای میزبانی از میلیاردها کاربر بعدی در دنیای بلاک چین است؛ تجربه ای که پیش از این برای بسیاری تنها یک رویا بود.

تفاوت های بنیادین: اتریوم ۱ و اتریوم ۲

برای درک کامل این تحول، باید تفاوت های اساسی بین آن چیزی که اتریوم ۱ نامیده می شد و اتریوم ۲ را بشناسیم. این تفاوت ها تنها در نام نیستند، بلکه در قلب تپنده و معماری شبکه نهفته اند و تجربه کلی کاربران و توسعه دهندگان را به شکلی بنیادی تغییر داده اند. این دگرگونی، اتریوم را از یک آزمایشگاه به یک زیرساخت جهانی تبدیل کرده است.

۱. الگوریتم اجماع: از اثبات کار پرانرژی تا اثبات سهام سبز

یکی از بزرگترین دگرگونی ها، تغییر الگوریتم اجماع بود. اتریوم ۱، همانند بیت کوین، از الگوریتم اثبات کار (PoW) استفاده می کرد. این یعنی ماینرها با رقابت برای حل پازل های پیچیده ریاضی، تراکنش ها را تأیید و بلاک های جدید را به زنجیره اضافه می کردند. این فرآیند به مصرف انرژی عظیمی نیاز داشت که در اوج خود، معادل مصرف برق یک کشور کوچک بود و انتقادات زیادی را به همراه داشت. اما اتریوم ۲، با اثبات سهام (PoS)، به کلی این پارادایم را تغییر داد. در PoS، به جای قدرت محاسباتی، سرمایه (در قالب اترهای استیک شده) امنیت شبکه را تأمین می کند. اعتبارسنج ها (نه ماینرها) با قفل کردن ۳۲ اتر، انتخاب می شوند تا بلاک ها را ایجاد و تأیید کنند. این تغییر به کاهش ۹۹.۹۵ درصدی مصرف انرژی منجر شد و اتریوم را به نمونه ای بارز از پایداری زیست محیطی در دنیای بلاک چین تبدیل کرد، نشان دهنده تعهد اتریوم به یک آینده پایدار.

۲. مقیاس پذیری: از ترافیک سنگین تا بزرگراه چند بانده

اتریوم ۱ با چالش جدی مقیاس پذیری روبرو بود و می توانست تنها حدود ۱۵ تراکنش در ثانیه را پردازش کند. این محدودیت، منجر به افزایش کارمزدها و تأخیر در شبکه می شد و مانعی جدی برای پذیرش گسترده بود. اما در اتریوم ۲، با پیاده سازی فناوری شاردینگ در فازهای آتی، این مشکل حل خواهد شد. شاردینگ، شبکه را به ۶۴ بخش کوچک تر (شارد) تقسیم می کند که هر شارد می تواند تراکنش ها را به صورت موازی پردازش کند. این مانند تبدیل یک خیابان شلوغ به یک بزرگراه چند بانده است که می تواند تا ۱۰۰,۰۰۰ تراکنش در ثانیه را پشتیبانی کند. این افزایش چشمگیر ظرفیت، به اتریوم امکان می دهد تا میزبان برنامه هایی با مقیاس جهانی باشد و تجربه کاربری بسیار روان تری را ارائه دهد، بدون اینکه کاربران با ترافیک و هزینه های بالا روبرو شوند.

۳. ماشین مجازی اتریوم (EVM) و WebAssembly (eWASM): موتور کارآمدتر

ماشین مجازی اتریوم (EVM) قلب تپنده شبکه اتریوم بود که قراردادهای هوشمند را اجرا می کرد. در اتریوم ۲، قرار است EVM با WebAssembly اتریوم (eWASM) جایگزین شود. eWASM یک قالب اجرایی کارآمدتر و سریع تر است که می تواند سرعت پردازش قراردادهای هوشمند و اجرای دستورالعمل ها را به شکل قابل توجهی افزایش دهد. EVM بیشتر بر صحت اجرای کد تمرکز داشت، در حالی که eWASM بر سرعت و کارایی اجرا تأکید دارد. همچنین، eWASM با زبان های برنامه نویسی بیشتری سازگار است و این امر فرآیند توسعه DAppها را برای برنامه نویسان آسان تر می کند. این بهینه سازی، نه تنها سرعت و کارایی اتریوم را بهبود بخشید، بلکه آن را برای پذیرش گسترده تر و نوآوری های آینده آماده ساخت، گویی یک موتور قوی تر و منعطف تر به اتریوم اهدا شده است.

این تفاوت ها نشان می دهند که اتریوم ۲ یک بروزرسانی ساده نبود، بلکه یک بازسازی کامل زیرساخت های بنیادین برای پاسخگویی به نیازهای فزاینده دنیای دیجیتال و ارائه بستری پایدارتر و کارآمدتر برای نوآوری ها بود.

خرید و ذخیره سازی اتر (اتریوم ۲)

یکی از نکات مهمی که بسیاری از کاربران با شنیدن نام اتریوم ۲ ممکن است دچار سردرگمی شوند، این است که آیا این یک ارز دیجیتال کاملاً جدید است یا خیر. پاسخ قاطعانه این است که خیر، اتریوم ۲ یک توکن یا کوین جدید نیست. این نام به مجموعه ارتقاءهای شبکه اتریوم اشاره دارد. بنابراین، اگر قصد خرید اتریوم ۲ را دارید، در واقع همان خرید اتر (ETH)، ارز بومی شبکه اتریوم، را انجام می دهید. تمامی اترهای شما که پیش از این در شبکه اتریوم ۱ داشتید، پس از مِرج به همان شکل در شبکه ارتقاء یافته اتریوم باقی ماندند و نیازی به هیچگونه تبدیل یا جابجایی نبود. تنها استثنا، پروژه های فورک شده ای مانند ETHW بود که پس از مِرج به حیات خود ادامه دادند، اما ارزش و پذیرش آن ها به مراتب کمتر از اتر اصلی بود و هست. بنابراین، هنگام خرید، اطمینان حاصل کنید که ETH را خریداری می کنید نه فورک های دیگر.

خرید اتر از صرافی ها

برای خرید اتر، می توانید از صرافی های ارز دیجیتال داخلی و خارجی استفاده کنید. صرافی های داخلی به دلیل امکان واریز و برداشت ریالی، گزینه راحت تری برای کاربران ایرانی محسوب می شوند. امروزه، تعداد و کیفیت صرافی های ایرانی به مراتب بهتر از گذشته شده و بسیاری از آن ها خدمات گسترده ای را ارائه می دهند. برای خرید، کافی است در یکی از این صرافی ها ثبت نام و احراز هویت کنید، سپس با واریز وجه ریالی یا تتر، اقدام به خرید اتر کنید. در این فرآیند، مهم است که همواره از صرافی های معتبر و دارای سابقه روشن استفاده کنید. دقت کنید که صرافی های معتبر معمولاً احراز هویت قوی دارند تا از پولشویی و کلاهبرداری جلوگیری شود.

کیف پول های اتریوم

برای ذخیره سازی اتر نیز، نیازی به کیف پول جدید یا خاص برای اتریوم ۲ ندارید. تمامی کیف پول هایی که پیش از این از اتریوم (با استاندارد ERC-20) پشتیبانی می کردند، همچنان برای ذخیره اترهای شما معتبر و قابل استفاده هستند. انتخاب کیف پول بستگی به نیازها و سطح امنیتی مورد نظر شما دارد. هر کاربر بر اساس میزان دارایی و نیازهای خود، بهترین گزینه را انتخاب می کند:

• کیف پول های نرم افزاری (Software Wallets): مانند متامسک (MetaMask)، تراست والت (Trust Wallet) و اتمیک والت (Atomic Wallet). این کیف پول ها برای دسترسی آسان و تعامل با DAppها مناسب هستند و برای استفاده روزمره و مقادیر کمتر، گزینه خوبی محسوب می شوند.

• کیف پول های سخت افزاری (Hardware Wallets): مانند لجر (Ledger) و ترزور (Trezor). اینها بالاترین سطح امنیت را ارائه می دهند و برای ذخیره سازی طولانی مدت مقادیر زیاد اتر توصیه می شوند، گویی یک گاوصندوق دیجیتال برای دارایی های شما هستند.

• کیف پول های تحت وب (Web Wallets): مانند MyEtherWallet و Exodus که دسترسی از طریق مرورگر را فراهم می کنند، البته با این تذکر که امنیت آن ها به امنیت مرورگر و دستگاه شما وابسته است.

در هر صورت، هنگام انتخاب و استفاده از کیف پول، همواره به امنیت آن و حفظ کلیدهای خصوصی خود بسیار دقت کنید. «نابرده رنج، گنج میسر نمی شود» و حفاظت از دارایی های دیجیتال شما نیازمند دقت و هوشیاری فراوان است؛ هیچکس جز شما مسئول حفظ امنیت دارایی هایتان نیست.

آینده اتریوم: چشم اندازی روشن تر از همیشه

با عبور از فازهای اولیه و موفقیت آمیز ارتقای اتریوم، چشم انداز آینده این شبکه روشن تر از همیشه به نظر می رسد. این سفر ادامه دارد و اتریوم در هر مرحله، قدرتمندتر و کارآمدتر می شود. تیم توسعه دهنده همچنان به پیشبرد نقشه راه جاه طلبانه خود متعهد است و فازهای بعدی نویدبخش بهبودهای چشمگیرتری هستند. هدف نهایی، تبدیل اتریوم به یک کامپیوتر جهانی غیرمتمرکز است که می تواند به میلیون ها (و شاید میلیاردها) کاربر در سراسر جهان خدمات ارائه دهد، با هزینه هایی بسیار پایین تر و سرعتی بی سابقه. این چشم انداز، فراتر از یک رویا، یک برنامه عملیاتی است که قدم به قدم در حال اجراست.

اگر اتریوم طبق پیش بینی های توسعه دهندگانش پیش برود، به زودی از یک دارایی ارزشمند برای سرمایه گذاری، به یک ابزار ضروری برای مصارف روزمره تبدیل خواهد شد. این یعنی برنامه های غیرمتمرکز، بازی ها، خدمات مالی و هر آنچه در دنیای وب ۳ متصور هستیم، بر روی بستری پایدار، امن و مقیاس پذیر اجرا خواهند شد. این نه تنها برای علاقه مندان به فناوری بلاک چین، بلکه برای هر کسی که به دنبال آینده ای دموکراتیک تر و کارآمدتر در دنیای دیجیتال است، خبری هیجان انگیز است. به قول ویتالیک بوترین، این یک فرایند طولانی است و ما هنوز در میانه راه این دگرگونی هستیم. اما هر قدم، ما را به آن آینده ایده آل نزدیک تر می کند و به ما امکان می دهد تا بخشی از این داستان بزرگ باشیم. آینده اتریوم، آینده ای است که با دستان جمعی جامعه آن در حال ساخت است.

نتیجه گیری

سفر اتریوم به سوی اتریوم ۲ که اکنون با عنوان ارتقای اتریوم شناخته می شود، یک داستان بلند از نوآوری، پشتکار و تعهد به ساخت آینده ای بهتر برای فناوری بلاک چین است. از برنامه ریزی های اولیه در سال ۲۰۱۵ تا راه اندازی زنجیره بیکن در دسامبر ۲۰۲۰، ادغام بزرگ (The Merge) در سپتامبر ۲۰۲۲ و به روزرسانی شانگهای در اوایل ۲۰۲۳، هر مرحله نمایانگر گامی عظیم در جهت رسیدن به اهداف مقیاس پذیری، امنیت و پایداری بوده است.

این ارتقاءها نشان داد که اتریوم صرفاً یک ارز دیجیتال نیست، بلکه پلتفرمی زنده و در حال تکامل است که به طور مداوم در تلاش است تا محدودیت های موجود را پشت سر بگذارد. با فازهای آتی مانند Surge (شاردینگ) و دیگر بهبودها، اتریوم آماده است تا به زیرساخت اصلی وب ۳ و اقتصاد دیجیتال آینده تبدیل شود. این مسیر پرچالش و هیجان انگیز، ما را به درک عمیق تری از توانایی های بلاک چین و آینده ای که در پیش رو داریم، رهنمون می شود؛ آینده ای که در آن اتریوم به عنوان ستونی محکم برای دنیای غیرمتمرکز، همچنان پیشتاز خواهد بود.