گروهی از تحقیقات بین المللی زیر نظر موسسه فدرال فناوری زوریخ توانستند با کمک هوش مصنوعی مناطقی از ماه را که به طور دائم در سایه هستند کشف کنند. اطلاعاتی که آنها در مورد ویژگی های سطحی این مناطق به دست آورده اند به شناسایی مکان های مناسب برای ماموریت های آینده کمک می کند.
انسان در سال 1972 (1350) برای آخرین بار به زمین آمد. پس از آن برنامه آپولو ادامه پیدا نکرد. اما شوله آشتیاق به ماه دربه شوله‌ور شد. در سال 2020، چین رباتی را به ماه فرستاد و پرچم خود را در آنجا به اهتزاز درآورد. ناسا (اداره ملی هوانوردی و فضایی) همچنین در حال برنامه ریزی برای اجرای برنامه فضایی آرتمیس در منطقه قطب جنوب، احتمالا بین سال های 2025 تا 2028 است. سپس فضانوردان کاوش خود را بر روی این منطقه متمرکز خواهند کرد.
به دلیل انحراف محوری ماه، خورشید در نزدیکی افق آویزان می شود و در نتیجه لایه های زیرین خورشید هرگز نور خورشید را نمی بینند و در سایه دائمی قرار می گیرند و همین امر باعث می شود قسمت جنوبی ماه خیلی جذابه
در نتیجه، این مناطق سایه بسیار سرد هستند، حتی سردتر از سطح پلوتو، با دمایی از منفی 170 درجه تا منفی 240 درجه سانتیگراد، و دمای آنها به صفر مطلق نزدیک می شود.
در دماهای بالاتر، یخ به سرعت در فضا بالا آمده و به گاز تبدیل می شود. اما در این سرمای شدید، ممکن است آب و مواد دیگر از داخل خارج شود یا حتی روی زمین بیفتد یا یخ بزند.
به جای یک تصویر سایه تیره (سمت چپ)، محققان می توانند دهانه های برخوردی کوچک، تخته سنگ ها و الگوهای مختلف خاک را در داخل دهانه تشخیص دهند.
این پتانسیل همچنین باعث می‌شود که طبقات سایه‌دار با دهانه‌ها، مکان‌های جذاب برای غذا خوردن برخورد کنند. ممکن است سرنخ هایی در مورد چگونگی ورود آب به زمین و ماه ارائه دهد. در حالی که ممکن است فضانوردان در آینده بتوانند از آن به عنوان یک منبع مهم برای مصرف، محافظت در برابر تشعشع یا به عنوان پرتاب کننده موشک استفاده کنند.
ما چیز زیادی در مورد منطقه قطب شمال نمی دانیم. اما اکنون این تیم تحقیقاتی بین المللی برای طراحی روشی برای شناسایی بهتر این منطقه تشکیل شده است.
این تیم از تصاویر گرفته شده توسط دوربین شناسایی ماه (سفینه فضایی روباتیک ناسا) استفاده می کند. این دوربین بیش از یک دهه است که تصاویری از سطح ماه ثبت می کند. این دوربین فوتون هایی را می گیرد که از کوه های مجاور و دیواره های دهانه به مناطق سایه پرتاب می شوند.
اکنون این تیم با هوش مصنوعی توانسته اند از این داده ها به طور موثر برای دیدن مناطقی که قبلا تاریک بودند استفاده کند.
دانشمندان پس از تجزیه و تحلیل این تصاویر به این نتیجه رسیدند که هیچ آب یخی در مناطق سایه دار ماه دیده نمی شود. اما وجود آن با ابزارهای دیگر ثابت می شود. آنها بیان می کنند که هیچ مدرکی مبنی بر وجود یخ خالص در سطح ماه در مناطق سایه دار وجود ندارد و این بدان معنی است که هر یخی یا باید با خاک ماه مخلوط شود یا در زیر سطح ماه قرار گیرد.
نتایج این تحقیق به کشف مکان‌های بالقوه برای گزینه‌های فرود و اکتشاف آرتمیس در ماه کمک می‌کند.
این تیم تحقیقاتی تاکنون بیش از شش مکان را برای فرود آرتمیس شناسایی کرده اند که به طور بالقوه برای ماموریت های آن مناسب هستند.
به لطف تصاویر جدید، فضانوردان می توانند مکان های ویژه ای را برای نمونه برداری و ارزیابی توزیع یخ مشاهده کنند.
5858