چند شرط برای نجات اقتصاد در ۱۴۰۰

به گزارش ماه نیوز ، فرشاد مومنی در اولین برنامه م Instituteسسه مطالعات دین و اقتصاد در سال جدید سال 1400 با موضوع چشم انداز اقتصادی ایران گفت: و ما روزهای سختی را پشت سر می گذاریم. امسال شاهد یک نامگذاری برای غلبه بر سد تولید هستیم که امیدواریم مانند سالهای گذشته عکس این نامگذاری نباشد.

وی افزود: یکی از اساسی ترین مباحث در زمینه رفع موانع ، تمرکز بر چرخه معیوب توزیع مجدد توسعه نیافتگی ایران است که مهمترین مسئله در حوزه حکمرانی است ؛ این که وقتی کشور در بحران اقتصادی قرار دارد و کسری بودجه ، بزرگترین قربانیان کارگران مولد و پایدار هستند. دولت در انجام وظایف خود در این زمینه بی مسئولیت می شود. ، و غیره

دلایل افزایش بدهی دولت در املاک و مستغلات

این اقتصاددان افزود: بحران مالیاتی ، کاهش تولید ، دستکاری قیمت و واگذاری دولت از وظایف و مسئولیت های خود ، بدهی واقعی را افزایش می دهد. تا زمانی که حضور یک چرخه غیرمولد و زوال در اقتصاد حل نشود ، ایران همچنان در خطر ادامه بی ثباتی و دفاع و ناآرامی های داخلی است. در این راستا ، لازم است دولت و رفتار اقتصادی دولت کنترل شود. چشم انداز اقتصاد ایران بیش از هر چیز به آنچه می خواهیم در مورد ساختار نهادی ناکارآمد انجام دهیم و اینکه آیا تلاش جدی برای از بین بردن هزینه های غیر ضروری داریم بستگی دارد.

مومنی گفت: “ما هیچ بودجه ای در بودجه سال جاری مبنی بر نرمال سازی رفتارهای دولت و رعایت انضباط مالی در دولت نمی بینیم.” در طول سالها ما به نام تولید پشت به توسعه بسته ایم. بنابراین ، در سال های 1370 تا 1695 ، سهم صنایع اجاره ای معدن در صنعت معدن به 70 درصد رسیده است که یکی از خطرناک ترین نشانه های تبدیل تولید به مکانی برای اجاره است.

چرا ایران در توسعه عقب مانده است؟

وی افزود: دلیل اینکه ایران از چرخه معیوب توسعه نیافتگی خارج نمی شود این است که صنعت و کشاورزی مقدار کمی از کل سرمایه گذاری را به خود اختصاص داده اند و ایران مصرف گرایی شدید واردات محور را تجربه کرده است. در همان زمان ، با شدت تحریم ها ، بخش های مالی و مالی اقتصاد از سال 2006 به توسعه نیافتگی کشور کمک کرده اند ، کشاورزی ، صنعت و صادرات نیمی از مانده اعتبار را تشکیل می دهد ، در حالی که سهام چهار برابر است. تولید ناخالص داخلی کشور

این اقتصاددان افزود: از سال 2017 ، هر سال که رشد اقتصادی ایران منفی بوده است ، سقوط و رشد منفی صنعت تولید ایران از نظر منفی تقریباً دو برابر شده است. در سال 2017 ، به طور متوسط ​​، حدود 50٪ از ظرفیت تولید ایران به دلیل بحران تقاضا غیر قابل استفاده باقی مانده است.

حضور بخش غیررسمی اقتصاد در بخش رسمی با حذف موانع و تسهیل تولید

مومنی با بیان اینکه برای تسهیل تولید و رفع موانع موجود در آن بخش غیررسمی اقتصاد ، ترجیح می دهند در بخش رسمی شرکت کنند ، گفت: دلیل کاهش سریع ضریب خودکفایی در تولید صنعتی ایران این است که تولید یک فضای اجاره ای است. در سال های 1392 و 1393 بیش از 6500 واحد تولیدی تعطیل و بیش از 10 هزار پروانه بهره برداری جدید صادر شد که نشان دهنده واقعی تخصیص ارز و لیزینگ است.

وی با اشاره به گزارش رقابت جهانی برای سال های 2019 و 2020 اظهار داشت: بر اساس این گزارش ، ایران از نظر اندازه بازار ، کیفیت کار ، ثبات اقتصادی کلان ، کیفیت بازار محصول و پویایی تجارت در بدترین رتبه قرار دارد. تولید و موانع. “باید برای بهبود کیفیت بازار کار ، ثبات اقتصادی کلان ، عدم دستکاری نرخ ارز و نرخ بهره تلاش شود. در شاخص نوآوری جهانی ، ایران در جنبه رانت محور و در هر شاخصی که به ارز و واقعی متکی باشد رتبه خوبی را به خود اختصاص داده است.

فشار دستکاری نرخ ارز بر نیروی کار کشور

این تحلیلگر اقتصادی افزود: طبق گزارشی از مرکز تحقیقات مجلس ، با کاهش قدرت چانه زنی نیروی کار در ایران ، این افراد دستمزدهای بسیار پایین را می پذیرند. طی 30 سال گذشته ، سیاست کاهش ارزش پول ملی و شوک مداوم نرخ ارز ، ایران را بیچاره کرده و دستکاری نرخ ارز فشار بی رحمانه ای را بر نیروی کار کشور وارد کرده است.

مومنی با بیان اینکه حداقل دستمزد نیروی کار به دلار در سال های 1333 ، 13988 و 1399 به ترتیب زیر 76 ، 1995 و زیر 0 بود ، تأکید کرد: ، اولویت بندی بازار کار و کیفیت محصول ، اقتصاد ایران زنده می ماند.

انتهای پیام