چند قدم تا زندگی در سیاره “زهره” مانده است؟

به نقل از طبیعتلئوناردو تستی ، ستاره شناس در رصدخانه جنوب اروپا در گرچینگ ، آلمان گفت: “اکنون که فسفین پیدا کردیم ، باید دریابیم که آیا این نشانه زندگی است.”

در 14 سپتامبر ، دانشمندان اعلام کردند که با استفاده از آرایه بزرگ آتاکاما در شیلی و تلسکوپ جیمز کلارک ماکسول در هاوایی ، حدود 55 کیلومتر بالاتر از سطح زهره ، فسفین را در جو ونوس پیدا کرده اند. داده های رادیویی نشان می دهد که نور در طول موج های میلی متر متناسب با غلظت فسفین جذب می شود ، یعنی 20 قسمت در میلیارد در جو.

متخصصان نجوم فسفین (مخلوط سمی هیدروژن و فسفر) را به عنوان علامت احتمالی حیات در سایر سیارات شناسایی کرده اند. جالب است بدانید که فسفین توسط برخی موجودات روی زمین نیز تولید می شود.

کلارا سوسا-سیلوا ، اخترفیزیکدان هسته ای در انستیتوی فناوری ماساچوست در کمبریج و یکی از نویسندگان مطالعه تشخیص فسفین ، گفت: “خوشبختانه عمر بی هوازی فسفین به طور کامل تولید می شود.” اما در فضای سخت و اسیدی ونوس این گاز باید تجزیه شود.

از این رو ، محققان نتیجه گرفتند که باید روشی برای پر کردن مجدد گاز وجود داشته باشد که به یک محصول بیولوژیکی ناشناخته یا فرآیند شیمیایی اشاره داشته باشد که دانشمندان هنوز توضیح نداده اند. محققان به طور آزمایشی اظهار داشتند كه برخی از میكروارگانیسم های موجود در هوا می توانند در منطقه ای از جو كه فسفین در آن وجود دارد زندگی كنند – به دور از فشارهای خرد كننده سیاره و دمای متورم.

قبل از بررسی جدی این احتمال ، دانشمندان کنجکاو هستند بدانند که آیا واقعاً فسفین در ناهید وجود دارد یا خیر ، زیرا برخی از محققان هنوز مشکوک و مخالف هستند.

متیو پاکک ، بیوشیمیست کیهانی از دانشگاه فلوریدا جنوبی در تامپا ، گفت: این شک و تردید تا حدی به این دلیل است که محققان فقط یک خط مصرف فسفین را در داده های خود شناسایی کرده اند ، بنابراین سایر محققان باید این موضوع را تأیید کنند. کاردان

ستاره شناسان اکنون امیدوارند که با استفاده از تلسکوپ های دیگر روی زمین این موضوع را پیدا کنند. جیسون دیتمن ، دانشمند سیاره ای در انستیتوی فناوری ماساچوست که قصد دارد مشاهدات خود را به همراه سوزا-سیلوا انجام دهد ، گفت: “ما از دو ابزار استفاده خواهیم كرد.” یکی از این ابزارها در تجهیزات تلسکوپ مادون قرمز ناسا در هاوایی است. ابزار دوم رصدخانه مادون قرمز نجوم ناسا است.

رصدخانه مادون قرمز استراتوسفر ، معروف به سوفیا ، نام یک ناظر هوایی است. این رصدخانه که به طور مشترک در اختیار مراکز هوافضای آلمان و ناسا است ، به یک هواپیمای بوئینگ 7 74 هواپیمای SP مجهز شده است. متر- مجهز به یک بازتابنده متر است که برای رصد آسمان در محدوده 1 تا 655 میکرومتر طراحی شده است.

مشاهدات در طیف های مادون قرمز و سایر طیف ها دانشمندان را قادر می سازد سایر خطوط جذب مرتبط با فسفین را پیدا کرده و راه هایی برای تأیید وجود آنها پیدا کنند. آنها همچنین می توانند اطلاعات بیشتری در مورد محل قرارگیری فسفین و نحوه تغییر سطح آن در طی روزها و هفته ها ارائه دهند. دیتمن و دیگر محققان امیدوار بودند که زهره را در ژوئیه سال 2020 ببینند ، اما برای شیوع ویروس کرونا بسیار دیر بود.

دیتمن گفت: “ما امیدواریم که در آینده اطلاعات جدیدی پیدا کنیم.”

دانشمندان علاوه بر مطالعه زمین ، برای یافتن سیارات دیگر نیز بسیار تلاش کرده اند. سه مأموریت قرار است طی ماه های آینده به ناهید نزدیک شوند. این مأموریت شامل فضاپیمای Bepi Colombo آژانس فضایی اروپا (ESA) و آژانس اکتشاف هوافضای ژاپن Mercury و Orbiter Solar آژانس فضایی اروپا و Parker Solar Orbiter ناسا است که هر دو به دور خورشید می چرخند. آنها هستند ، خواهند شد.

مشاهدات این فضاپیما بسیار مفید است زیرا محدود به جو زمین نیست. با این حال ، لازم به ذکر است که این کاوشگرها برای مشاهده سیاره هایی مانند سطح عطارد یا خورشید طراحی شده اند ، بنابراین مشخص نیست که آیا آنها به اندازه کافی حساس هستند تا بتوانند فسفین را در جو ونوس تشخیص دهند.

Bipolombo شانس کمتری برای یافتن گاز در نزدیکترین پرواز خود در ماه اکتبر و شانس بیشتری در ماه اوت از طریق دستگاه مادون قرمز خود پیدا خواهد کرد. کاوشگر خورشیدی پارکر همچنین می تواند این گاز را از دستگاهی که برای مطالعه ذرات خورشید طراحی شده است ، تشخیص دهد.

نور راوفی ، متخصص فیزیک نجومی در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز در مریلند ، که دانشمند پروژه مأموریت پارک است ، گفت: “بعید است ، اما من کاملاً آن را رد نمی کنم.”

این فضاپیما در حال حاضر به دور ونوس می چرخد ​​و این کاوشگر Ektusuki یا Venus Weather Probe یا Planet-C است ، یک کاوشگر فضایی است که توسط آژانس اکتشاف هوافضا ژاپن برای بررسی فضای ونوس انجام شده است.

کاوشگر ژاپنی در سال 2015 وارد مدار ناهید شد و اکنون در حال بررسی وضعیت آب ونوس و کشف آتشفشان است. اگرچه این کاوشگر فاقد ابزار دقیق مورد نیاز برای ردیابی مستقیم فسفین است ، اما می تواند از راه های دیگر به دانشمندان کمک کند.

Satoh ، آژانس اکتشاف هوافضای ژاپن و تکنسین علمی پروژه گفت: “جو و ابر اساس زندگی هستند.” ما می توانیم اطلاعاتی در مورد آن ارائه دهیم.

موارد امیدوار کننده تر ، ماموریت هایی هستند که در حال حاضر در دست توسعه هستند و می توانند برای یافتن بهتر فسفین مورد استفاده قرار گیرند. J. K ર્ન chner Helbert از مرکز هوافضا آلمان ، عضو تیم پکن کلمبو ، گفت: این کشف توسعه سریع چنین ماموریت هایی را تقویت می کند.

سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) یک مدار ناهید به نام “شوکرایان -1” دارد که قرار است در سال 2025 آغاز شود. سازمان تحقیقات فضایی هند به درخواست مجله Nature برای اظهارنظر در مورد برنامه های خود برای زهره پاسخ نداد. اما سانجی لیمائی ، دانشمند سیاره ای در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون گفت که سازمان تحقیقات فضایی هند وقت کافی برای بهبود تجهیزات خود دارد. اگر آنها این فرصت را از دست بدهند اشتباه بزرگی است.

ایالات متحده و اروپا همچنین در حال بررسی مأموریت هایی به ناهید هستند که می توانند داده های مفیدی در مورد زیستگاه این سیاره ارائه دهند یا به طور مستقیم علائم حیات را تشخیص دهند.

سو اسماکر از تاسیسات پیشرانش جت ناسا و محقق اصلی در مأموریت پیشنهادی وریتاس ناسا گفت: “صدها کیلوگرم پرتاب اضافی در Veritas وجود دارد که ناسا می تواند از آنها استفاده کند.” برای ساخت فضاپیمای کمکی کوچک که برای این منظور طراحی شده استفاده کنید.

“Veritas” به معنی “قابلیت انتشار ونوس ، رادیولوژی ، تداخل سنجی راداری ، توپوگرافی و طیف سنجی” است. به توانایی دفع یا بیرون راندن جسم ، توانایی انتشار تابش از طریق سطح جسم گفته می شود. این توانایی انتشار تابش خاصیت ماده ای است که نسبت تابش را به همان مقدار تابش ریخته شده توسط بدن سیاه در همان دما بیان می کند. رادار سوراخ مصنوعی تداخل سنجی که با نام INSAR یا IFSAR نیز شناخته می شود ، روشی راداری در GODC و سنجش از دور است که از تداخل سنجی برای ارسال و دریافت امواج فاز استفاده می کند. به شما امکان می دهد مدل های سطح سه بعدی را ایجاد کنید.

گفته می شود این ماموریت مقرون به صرفه است و دو سال به طول خواهد انجامید. در طی این ماموریت ، فضاپیمای Trident ماهواره ای را در مدار ونوس قرار می دهد که قادر به تجزیه و تحلیل جزئیات سطح سیاره خواهد بود. هدف اصلی این مأموریت ، تحت هدایت آزمایشگاه پیشرانه ناسا ، درک تفاوت ها و شباهت های بین زهره و زمین است. این فضاپیما به چندین حسگر مجهز شده است که می تواند یک نقشه توپوگرافی سه بعدی از ناهید ایجاد کرده و فعالیت تکتونیکی و آتشفشانی این سیاره را مطالعه کند. علاوه بر این ، می تواند درجه حرارت سیاره و میدان گرانشی آن را اندازه گیری کند.

پاسکه در پایان گفت: “مدل سازی در حال حاضر یک پاسخ منطقی است.” بیشتر شیمی که ما برای زمین تصور می کنیم تحت تأثیر آب است. در ونوس اینگونه نیست. آزمایشات زیادی در حال انجام است که هیچ کس قبلاً آنها را انجام نداده است. پسک گمان می کند که فسفین روی ونوس به جای یک فرآیند شیمیایی ناشناخته ، نشان دهنده وجود زیست شناسی است.

وی افزود: “من فکر می کنم این امکان وجود دارد اما در آن شک دارم. فقط داده ها می توانند این معما را حل کنند.

2323