هنری و فرهنگیمعرفی کسب و کار

بهترین نور برای عکاسی صنعتی

نورپردازی در عکاسی صنعتی

عکاسی صنعتی یکی از سبک‌های لذت بخش و پردرآمد عکاسی است. در صورتی که داخل استودیو به عکاسی صنعتی بپردازید، کنترل کافی را روی نورپردازی خودتان خواهید داشت و فقط وابسته به نور روز نیستید. استفاده از تجهیزات نورپردازی در عکاسی صنعتی به این معنی است که دیگر نیازی نیست خورشید را دنبال کنید و می‌توانید بدون هرگونه محدودیت به عکاسی بپردازید. با ما همراه باشید.

چرا نورپردازی در عکاسی صنعتی خیلی سخت است؟

برخی از اشیائی که برای عکاسی صنعتی به شما داده می‌شود، سطح بازتابی زیادی دارند و به شدت نور را بازتاب می‌دهند. عکاسی از جواهرات، بطری‌ها، شیشه و…خیلی سخت است. سطوح بازتابی نور را به شدت بازتاب می‌دهند و نورپردازی را برای شما خیلی سخت می‌کنند. همچنین شما باید مراقب باشید که بازتاب دوربین و تجهیزات شما هم داخل محصولات دیده نشود. مراقب بازتاب‌ها باشید و آماده باشید تا در صورت نیاز تجهیزات خودتان را جابجا کنید. در غیر این صورت باید در زمان ادیت عکس زمان زیادی را صرف حذف کردن این بازتاب‌ها کنید.

یکی دیگر از مشکلاتی که ممکن است زمان عکاسی صنعتی با آن روبرو شوید این است که رنگ محصولات واقعی نباشد و عکس آن‌ها با چیزی که می‌بینید متفاوت باشد. رنگ‌های دقیق خیلی مهم هستند؛ خیلی از مشتری‌ها محصول را براساس عکس آن می‌خرند. شما نمی‌خواهید مشتری پس از خرید متوجه شود که رنگ آن با چیزی که در عکس دیده است متفاوت است.

تجهیزات نورپردازی استودیویی موردنیاز

نورپردازی در عکاسی صنعتی و به خصوص عکاسی از محصول خیلی مهم است. شما می‌توانید از 3 نوع نور استودیویی مختلف استفاده کنید: فلورسنت، LED و تنگستن

لامپ‌های فلورسنت از لحاظ مصرف انرژی خیلی بهینه هستند اما خروجی این نوع نور خیلی کم است و معمولا بین 60 تا 100 وات است. تهیه‌ی این لامپ‌ها خیلی آسان است، قیمت خیلی کمی دارند و شما می‌توانید آن‌ها را به سادگی تعویض کنید. همچنین ممکن است رنگ سوژه را کمی تغییر دهد. لامپ‌های LED هم مصرف خیلی کمی دارند و گرمای تولیدی آن‌ها نیز خیلی کم است. این نوع وسیله نورپردازی در عکاسی صنعتی از تعداد زیادی لامپ LED تشکیل شده است و طول عمر خیلی زیادی هم دارند.

لامپ‌های تنگستن هالوژن بیشترین مقدار خروجی را دارد اما گرمای زیادی هم تولید می‌کنند. قیمت این لامپ‌ها نیز خیلی کم است اما در صورت تغییر میزان نور دمای رنگ آن‌ها نیز تغییر می‌کند. تمام نورهای ثابت من از لامپ تنگستن استفاده می‌کنند. من ترجیح می‌دهم از رینگ لایت و یا یک سافت باکس با نور ثابت برای عکاسی صنعتی استفاده کنم. دلیل این امر هم این است که همزمان با تنظیم نور می‌توانم تاثیر آن روی صحنه را ببینم. شما همچنین با استفاده از این روش نورپردازی در عکاسی صنعتی راحت‌تر می‌توانید بازتاب‌ها را ببینید و آن‌ها را از بین ببرید.

اگر هم به چیزی قوی‌تر از یک رینگ لایت هم نیاز دارید، می‌توانید از سه عدد نور با سافت باکس استفاده کنید. می‌توانید یکی از آن‌ها را بالای سوژه و دو نور دیگر را هم در دو طرف آن قرار دهید. من معمولا برای این نوع نورپردازی در عکاسی صنعتی از دو عدد سافت باکس مربعی برای طرفین و یک اکتاباکس برای بالای سوژه استفاده می‌کنم.

شما حتما باید از دیفیوزر ( نرم کننده )برای تجهیزات نورپردازی خودتان استفاده کنید. استفاده از این وسیله به شما این اطمینان را می‌دهد که نور به صورت کامل پخش می‌شود و فقط برخی از نقاط سوژه را روشن نمی‌کند. این نقاط خیلی آزاردهنده هستند و از بین بردن آن‌ها در فتوشاپ و لایتروم هم کار خیلی سختی است. علاوه بر این با استفاده از نور دیفیوز شده تنظیم وایت بالانس راحت‌تر از نور نقطه‌ای خواهد بود.

چیدمان تجهیزات نورپردازی در عکاسی صنعتی

کلید انجام نورپردازی در عکاسی صنعتی این است که مطمئن شوید سوژه به خوبی از پس زمینه جدا شده است و به اندازه کافی هم روشن شده است. بسته به اینکه قرار است از عکس موردنظر در کجا استفاده کنید، پارامترهای مختلفی را باید در نظر داشته باشید اما برخی نکات عمومی را باید همیشه رعایت کنید.

رینگ لایت (تک نور)

رینگ لایت تمام بخش‌های سوژه را روشن می‌کند و در عین حال آن را از پس زمینه نیز جدا می‌کند. روشی که خیلی از عکاس‌ها انتخاب می‌کنند این است که نور را جلوی سوژه قرار می‌دهند. در اکثر مواقع این روش بهترین روش ممکن است اما به یاد داشته باشید که رینگ لایت‌ها خیلی پرنور هستند و عموما دیفیوزر هم ندارند. به همین دلیل بهترین روش برای استفاده از این نوع نورپردازی و قرار دادن نور در جلوی سوژه این است که رینگ لایت را در فاصله دورتری نسبت به سوژه قرار دهید.

شما هرچقدر منبع نور را در فاصله دورتری نسبت به سوژه قرار دهید، نور هم نرم‌تر خواهد شد و احتمال دیدن لکه‌های نور روی سوژه خیلی کمتر خواهد بود. به یاد داشته باشید که نورپردازی محصولاتی که رنگ روشن‌تری دارند سخت‌تر خواهد بود. دلیل آن هم این است که نور ممکن است هایلایت‌های خیلی زیادی روی سوژه ایجاد کند و به همین خاطر باید از نور ضعیف‌تری استفاده کنید. در صورتی که فکر می‌کنید رینگ لایت کافی نیست، می‌توانید یک نور دیگر نیز اضافه کنید تا از بالا سوژه را روشن کند.

نورپردازی از بالا (تک نور)

برخی از اکتاباکس‌ها به همراه یک هد قابل تنظیم عرضه می‌شوند که به شما امکان چرخاندن نور رو به پائین را می‌دهند. در صورتی که این نوع اکتاباکس را روی یک سه پایه نسبتا بلند نصب کنید، می‌توانید از نورپردازی بالا به پائین بهره ببرید. این نوع نورپردازی در عکاسی صنعتی برای عکاسی از محصولاتی که رنگ تیره‌ای دارند مناسب است. من معمولا از این مدل نورپردازی برای عکاسی از بطری‌های شیشه‌ای استفاده می‌کنم.

نور مستقیم از جلو (تک نور)

نورپردازی از جلو با استفاده از یک منبع نور یکی از ساده‌ترین انواع نورپردازی است که تقریبا تمام عکاس‌ها از آن استفاده می‌کنند. در صورتی که این نوع نورپردازی به درستی انجام شود، می‌تواند خیلی زیبا باشد، اما باید چند نکته را در نظر داشته باشید:

با استفاده از این نوع نورپردازی سوژه فقط کمی از پس زمینه جدا می‌شود و به صورت چسبیده به پس زمینه به نظر می‌رسد. به همین دلیل باید مراقب باشید که پس زمینه خیلی شلوغ نباشد. در صورتی که کنترل خیلی کمی روی پس زمینه دارید، سعی کنید از یک لنز خیلی واید استفاده کنید و دیافراگم آن را روی کمترین مقدار ممکن تنظیم کنید. خود من زمان استفاده از این نوع نورپردازی در عکاسی صنعتی از دیافراگم f/1.8 استفاده می‌کنم.

زمانی که از این نوع نورپردازی استفاده می‌کنید، آن را هم سطح با سوژه قرار دهید. در صورتی که نور خیلی روشن است، آن را کمی کاهش دهید و سعی کنید با افزایش ایزو و سرعت شاتر این کمبود را کاهش دهید. در صورتی که سوژه سطح بازتابی زیادی دارد این نوع نورپردازی در عکاسی صنعتی برای شما کاربرد ندارد و در مرحله ادیت زمان خیلی زیادی از شما می‌گیرد.

نور برابر برای عکاسی از محصولات بازتابی (نور دوگانه)

مرکز سوژه بخشی است که بیشترین بازتاب را خواهد داشت. استفاده از دو منبع نور مختلف و قرار دادن آن‌ها رو به سوژه می‌تواند این مشکل را تا حدود زیادی رفع کند.

با استفاده از دو منبع نور برای نورپردازی در عکاسی صنعتی شما سوژه را به صورت برابر نورپردازی می‌کنید و با قرار دادن نورها در دو طرف سوژه با زاویه مناسب می‌توانید تمام بازتاب‌های تصویر را از بین ببرید. این نوع نورپردازی بسته به شکل و ابعاد ممکن است نیاز به کمی کار داشته باشد. همچنین اجرای این تکنیک با استفاده از نور ثابت که می‌توانید حرکت نور و تاثیر آن روی سوژه را ببینید راحت‌تر است.

پوشش کامل (نور سه تایی)

در صورتی که یک محصول غیربازتابی دارید و می‌خواهید آن را به صورت کامل از سه طرف نورپردازی کنید، احتمالا باید از این نوع نورپردازی استفاده کنید. این نوع نورپردازی منطقی‌ترین نوع نورپردازی است و به شما این اطمینان را می‌دهد که نورپردازی سوژه به خوبی انجام شده است.

البته در زمان استفاده از این نوع نورپردازی خیلی مراقب باشید. برخی محصولات ممکن است خیلی تخت باشند. بسته به شکل محصول، ممکن است نیاز داشته باشید تمامی نورها در جلوی سوژه باشند و یا دو عدد نور در طرفین آن قرار بگیرند.

نورپردازی مثلثی (نور سه تایی)

همانطور که از نام آن مشخص است در این نوع نورپردازی منابع نور به شکل یک مثلث چیده می‌شوند. این چیدمان نور در بین عکاس‌های پرتره خیلی محبوب است اما برای عکاسی صنعتی و تبلیغاتی هم کاربرد دارد. با این چیدمان سوژه را به خوبی نورپردازی می‌کنید و با استفاده از نور پس زمینه آن را از بکگراند کار هم جدا می‌کنید. این نوع نورپردازی یک تصویر سه‌بعدی و زیبا ایجاد می‌کند و کمک می‌کند محصولاتی که از آن‌ها عکاسی می‌کنید به هیچ عنوان تخت دیده نشوند.

چیدمان جدا کننده (نور سه تایی)

در صورتی محصول مورد نظر شما خیلی تخت است و نورپردازی مثلثی هم نمی‌تواند آن را از پس زمینه جدا کند، می‌توانید از این چیدمان استفاده کنید. این چیدمان هم مثل چیدمان مثلثی است و تنها تفاوت موجود این است که منابع نور رو به دیوار و یا پس زمینه کار قرار می‌گیرند. این نوع نورپردازی به خوبی سوژه را از پس زمینه جدا می‌کند.

در ادامه این مقاله در رابطه با مفاهیم پایه ای نورپردازی در عکاسی صنعتی صحبت خواهیم کرد و نکاتی را به شما می آموزیم تا بتوانید محصولات را از طریق عکس ها به جذاب ترین و کامل ترین شکل ممکن به مشتری معرفی کنید. در نظر داشته باشید تقریبا تمامی آموزش های زیر در مورد نورپردازی در عکاسی تبلیغاتی نیز صادق است ، با این حال بعد از مطالعه این محتوا به مقاله نورپردازی در عکاسی تبلیغاتی نیز مراجعه نمایید.

بسیاری بر این باورند که یکی از دلایل موفقیت تجاری ایالات متحده آمریکا، سرمایه گذاری کسب و کارهای کوچک و بزرگ آمریکایی روی به کارگیری هنر در تبلیغات می باشد. امروزه در این کشور کسب و کارهایی کوچک که به قول آقای ترامپ، اساس اقتصاد ایالات متحده را تشکیل می دهند، حتی در منازل به فعالیت مشغولند و محصولاتشان را از طریق وبسایت های اینترنتی خود یا فروشگاه هایی مثل آمازون به فروش می رسانند.

فروش اینترنتی محصولات تفاوت های زیادی با فروش محصولات از طریق فروشگاه های حضوری دارد و از آنجایی که مشتری حضور ندارد تا محصول را ببیند، باید با عکس هایی از محصول، مشتری را قانع کنید تا روی دکمه خرید، کلیک کند. درست است که هر کسی می تواند با یک گوشی هوشمند عکسی از محصولش گرفته و آن را در فروشگاه اینترنتی آپلود کند ولی این عکس ها هرگز نمی توانند جایگزین عکس های حرفه ای گرفته شده با دوربین های DSLR و با رعایت کامل اصول نوردپردازی در عکاسی صنعتی شوند.

چگونه می توان از یک محصول تجاری عکسی تهیه کرد که مشتریان را تشویق به خرید آن کند؟ ساده ترین جواب این است که همه چیز در عکاسی صنعتی به نورپردازی بستگی دارد.

عکاسی صنعتی چیست؟ درک نورپردازی و مرور اصول نورپردازی

عکاسی صنعتی زیرشاخه ای از عکاسی در استودیو است که هدف تکنیک های توسعه یافته در این شاخه، ایجاد عکس هایی برای عرضه محصول در بهترین نورپردازی ممکن است تا مشتری را ترغیب به خرید محصول نماید. برای توضیحات بیشتر پیشنهاد میکنیم به مقاله عکاسی صنعتی مراجعه کنید.

واژه شناسی و اصول نورپردازی

نورپردازی در استودیو شامل دو نور اصلی، یک نور پرکننده و نورهای پشتی است. لامپ اصلی، مهم ترین منبع نور است و معمولا با دوربین که مستقیما به سمت محصول گرفته می شود، هم محور نیست. نور پرکننده یک نور ثانویه است که معمولا شدت آن پایین تر از نور اصلی است (یعنی حجم نور کمتر است یا لامپ در فاصله دورتری از سوژه قرار دارد) و در سمت دیگر دوربین نسبت به موقعیت نور اصلی قرار می گیرد. نور پشتی نوری است که پشت سوژه (یا پشت و بالای سوژه) می افتد تا سوژه را از پس زمینه جدا نماید. عکاس می تواند یک نور پست زمینه نیز استفاده کند تا سوژه را بهتر از پس زمینه جدا کند.

پس زمینه در عکاسی صنعتی

در عکاسی صنعتی، معمولا عکاس باید سوژه را از پس زمینه جدا کنند تا بتوان آن را روی یک صفحه سفید وب (یا هر رنگ دیگری) آپلود کند؛ جوری که سوژه، معلق در صفحه به نظر بیاید. اگر نتیجه نهایی مطلوب شما چنین چیزی است، اضافه کردن نور پس زمینه به یک پس زمینه سفید مثل سطح یک میز، سبب تبدیل پس زمینه سفید به پس زمینه سفید خالص می شود که این کار امکان جداکردن سوژه از پس زمینه و انتقال آن به یک فایل PNG را بدون مات شدن حاشیه هایش فرآهم می آورد.

همه محصولات در پس زمینه سفید خوب به نظر نمی رسند، بنابراین می توانید از رنگ های دیگری نیز برای پس زمینه استفاده کنید یا اینکه از محصول در یک پس زمینه زنده و خلاقانه عکس بگیرید. مسئله فقط این است که کدام پس زمینه سبب فروش بیشتر محصول شما می شود. تکنیک «خیس-کف» (wet-floor) که توسط اپل محبوب شد نیز یک تکنیک مرسوم است. این نوع پس زمینه را می توانید با استفاده از فوتوشاپ یا از طریق عکس گرفتن از سوژه روی یک زمینه منعکس کننده نور مثل پلکسی گلس (plexiglass) ایجاد نمایید.

موقعیت های نورپردازی برای عکاسی صنعتی

تصمیم گیری در رابطه با محل قرار گیری لامپ ها و زاویه تابش نور به سوژه یکی از مهم ترین تصمیمات عکاس در صحنه پردازی برای عکاسی صعنتی است. نور اصلی و نور پرکننده باید کجا قرار بگیرند؟ زاویه تابش نور چگونه روی سایه ها و هایلایت های سوژه اثر می گذارد؟

نور ثابت یا فلش؟

برای صحبت در رابطه با عکاسی صنعتی در استودیو ابتدا باید تفاوت های اساسی نور ثابت و نور فلش را بررسی کنیم. نور ثابت برای کسانی مناسب است که تازه عکاسی صنعتی را شروع کرده اند و با یک کلید، خاموش یا روشن می شوند. مثال هایی از تجهیزات نورپردازی ثابت عبارتند از: پنل های LED، لامپ های گاز جیوه فلورسانس یا لامپ های رشته ای تنگستنی.

بعضی از این تجهیزات نورپردازی دارای فیلترهای کم کننده نور هستند و برخی دیگر فاقد این فیلترها می باشند. با وجود اینکه نورهای ثابت استودیو را غرق در یک نور یکنواخت و ثابت می کنند ولی بهترین نوع نور برای عکاسی صنعتی در استودیو نیستند.

فلش ها که استروب نیز نامیده می شوند، لامپ های بخار زنون هستند که دارای خازن های ظرفیت بالا می باشند و می توانند مقادیر بسیار زیادی از نور را در یک لحظه خیلی کوتاه منتشر کنند. شدت هر فلش، ده ها هزار برابر بیشتر از نور ثابت است و تنها ظرف کسری از ثانیه تابیده می شود.

به دلیل مقادیر محدود حجم نور ثابت، نمی توانید به خوبی استفاده از فلش ها، از سوژه های متحرک عکاسی کنید. یعنی برای جبران مقادیر محدود نوری که توسط لامپ های ثابت تأمین می شود، باید برای اینکه به نوردهی مطلوب برسید، زمان بسته شدن شاتر را طولانی کنید؛ یعنی با کاهش زمان بسته شدن شاتر، اجازه دهید نور، مدت زمان بیشتری از سوژه به حسگر دوربین بتابد.

بنابراین اگر عکاس بخواهد از از سوژه های متحرک عکس گرفته و حرکت آن ها را فریز کند، بهتر است از فلش استفاده کند تا سوژه شفاف باشد ولی اگر سوژه ثابت باشد، می تواند از نور ثابت استفاده کند ولی زمان بسته شدن شاتر را کمتر کند. تنظیم شدت نور ثابت دشوارتر از فلش است؛ هر چند که کیت های LED دارای فیلترهای کم کننده نور، این مسئله را تا حد زیادی برطرف کرده اند و بنابراین، بهتر از لامپ های فلورسانس یا لامپ های رشته ای می باشند.

با استفاده از فلش می توان شدت نور را به صورت خیلی دقیق کم و زیاد کرد و از آن جایی که سرعت شاتر اهمیتی ندارد (زیر یک سرعت آستانه؛ شاترها می توانند سریع تر از فلش ها باشند که در ادامه در مورد آن صحبت خواهیم کرد)، می توان دیافراگم را به نوعی تنظیم کرد تا ظاهر سوژه را در تغییر موقعیت نورها در اطراف آن (نزدیک کردن به سوژه یا دور کردن از سوژه) کنترل نمود. با این کار می توان شدت نور را تنظیم کرد.

یکی از خوبی های استفاده از نور ثابت این است که عکسی که می گیرید، دقیقا مشابه چیزی است که می بینید. وقتی که دوربین را روی حالت سنجش نور در مرکز قرار می دهید، عکس شما تا حد بسیار زیادی شبیه به چیزی از کار در خواهد آمد که شما با چشمان خود خواهید دید. البته می توانید با تغییر ایزو، میزان روشنایی سوژه را تغییر دهید، هر چند که شدت نور را می توان با لامپ های دارای نور ثابت به خوبی تنظیم کرد.

در مقابل، چیزی که با چشم خود می بینید، با تصویری که با فلش می گیرید، تفاوت بسیار زیادی دارد. با بالا و پایین کردن توان خروجی فلش ها می توان شدت نور خروجی از آن ها را تنظیم کرد. همچنین برای تنظیم بیشتر شدت نور می توانید از تنظیمات دوربین مثل میزان گشودگی دیافراگم استفاده نمایید. چنین اصلاحاتی روی میزان نوردهی می تواند سبب تفاوت زیادی بین چیزی که می بینید و تصویر نهایی شود، بنابراین باید اول چند بار عکس بگیرید تا بتوانید بهترین تنظیات نوردهی را پیدا کنید.

نورهای ثابت دماهای رنگی متنوع تری دارند که این موضوع در نورپردازی در عکاسی صنعتی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. تعیین تعادل نوری فلش ها بسیار ساده است زیرا معمولا اکثر فلش ها با دمای رنگی عالی ۵۵۰۰ کلوین ساخته می شوند. با استفاده از یک X-Rite ColorChecker Card که معمولا همراه لامپ های ثابت وجود دارد، می توان آن ها را روی بهترین دمای رنگی تنظیم نمود.

همگام سازی فلش ها

فلش ها، برخلاف لامپ های ثابت که می توان آن ها را در حالت خاموش یا روشن قرار داد، نیازمند روش هایی برای همگام شدن با شاتر دوربین هستند. برای مثال، می توان از یک ترانسمیتر روی هات شو دوربین، همراه با یک گیرنده متصل به نور اصلی استفاده کرد تا فلش دقیقا همزمان با فشردن دکمه شاتر عمل کند.

اگر از چندین سرفلش استفاده کنید، یا باید گیرنده های بیشتری به آن ها وصل کنید یا باید از طریق روشن کردن چشمی (eye-cell) هر سرفلش از خط اپتیکی نور استفاده کنید، به طوری که فلش های تابع (slave) وقتی که فلش اصلی (master) عمل کند، فلش می زنند؛ بنابراین برای استفاده از چند فلش، باید تنظیمات زیادی انجام دهید و به نکات بسیار زیادی دقت داشت باشید.

با این حال، توان بالای فلش ها به پیچیدگی کار کردن با آن ها می ارزد. فلش ها به شما این امکان را می دهند تا از دیافراگم بسته تری استفاده کنید و در نتیجه عمق میدان دید افزایش میابد. همچنین، می توانید با فلش ها از اشیاء متحرک تصاویر شفاف تهیه کنید. نکته مثبت دیگر استفاده از فلش ها این است که رنگ های در عکس طبیعی تر خواهند بود.

وقتی از فلش استفاده می کنید، سرعت های شاتر نمی تواند از حداکثر سرعت سینک فلش بیشتر باشد که این مسئله محدودیت فیزیکی سرعت باز و بسته شدن شاتر بوده و حدود یک-دویستم ثانیه می باشد. شاتر دوربین همانند مجموعه ای از پرده ها است که کنار می روند تا نور به حسگر برسد. پرده اول باز می شود تا نوردهی آغاز شود و پرده دوم بسته می شود تا نوردهی خاتمه یابد.

در سرعت های کمتر از سرعتی مشخص (معمولا یک-دویستم ثانیه) پرده دوم شاتر زمانی شروع به بسته شدن می کند که پرده اول کاملا باز شده باشد (به صورت همزمان رخ می دهد). اما در بالای این سرعت مشخص، وقتی هنوز پرده اول کاملا باز نشده، پرده دوم شروع به بسته شدن می کند. در این حالت، نوردهی به دوربین، به صورت جزئی و نه کامل، رخ می دهد. در این صورت، نور فلش که تنها در یک لحظه بسیار کوتاه حضور دارد، نمی تواند به طور کامل به حسگر برسد. در نتیجه حاشیه های عکس شما سیاه می شود.

وقتی از نور پیوسته استفاده کنید، چنین محدودیتی نخواهید داشت. با نور پیوسته می تواند از هر سرعتی از شاتر که بخواهید استفاده کنید. نور پیوسته مثل نور طبیعی است و انفجاری نیست؛ یعنی این نور در هنگام فرایند باز و بسته شدن شاتر، به طور پیوسته به حسگر می تابد. به همین دلیل اگر از نور پیوسته استفاده کنید، در بالاترین سرعت های شاتر نیز باند سیاه حاشیه ای را نخواهید دید.

اما دقت داشته باشید که گفته بالا، امتیازی به ضرر فلش و به نفع نور ثابت نیست! استفاده از نور پیوسته می تواند سبب مشکل در عمق میدان دید شود. از آن جایی که حجم نور در نور پیوسته کمتر از حجم نور فلش است، برای حصول نوردهی صحیح باید دیافراگم را باز کنید.

این کار سبب می شود نتوانید تمامی بخش های یک شیء دراز یا پیچیده را تحت فوکوس قرار دهید (یعنی عمق میدان دید کاهش می یابد). بنابراین ممکن است مجبور شوید ایزو را تا میزان نامناسبی بالا ببرید تا به منظور حصول فوکوس مورد نظر، با یک دیافراگم نیمه بسته مثل f/8 کار کنید. بزرگترین منبع نوری زمین، یعنی خورشید را نباید فراموش کرد: نور خورشید یا نور طبیعی یک منبع نوری عالی برای نورپردازی در عکاسی صنعتی است؛ به ویژه اگر بخواهید یک محصول را در محیط طبیعی اش نشان دهید.

عکس گرفته شده در نور طبیعی با استفاده از یک لنز ۵۰ میلی متری در سرعت شاتر یک-سی ام ثانیه، گشودگی دیافراگم f/4.5 و ایزو ۶۴۰. وقتی که از فلش استفاده نمی کنید، یا باید ایزو را بالا ببرید یا باید دیافراگم را بازتر کنید یا اینکه سرعت شاتر را کمتر کنید.

کیفیت و کمیت نور و سایه

اگر نورپردازی در عکاسی صنعتی مهم ترین مسئله است، مهم ترین ویژگی های نور (پیوسته یا فلش) برای گرفتن عکس های خوب از محصول چیست؟ و زمانی که تصمیم گرفتید که می خواهید عکستان چگونه باشد، چگونه آن عکس را می گیرید؟ سفتی یا نرمی نور از اولویت بالایی برخوردار است. نور مستقیم و پخش نشده سبب ایجاد سایه هایی پر رنگ روی شیء می شود که بسته به نظر عکاس، می تواند مطلوب باشد یا نباشد.

تفاوت سایه های اجسام در نور مستقیم و نور منتشر.

دور و نزدیک کردن منبع نوری از سوژه روی سختی و نرمی نور، و نیز شدت آن اثر دارد. برقراری یک تعادل مناسب بین موقعیت و شدت نور در مقابل نور پرکننده یا نور پشتی، روی عکس ها تأثیر زیادی دارد. انتشار نور با اصلاح کننده های نوری نیز می تواند سبب حصول ظاهری خاص در سوژه شود. معمولا از سافت باکس ها، چترها و رفلکتورها برای شکل دهی به نور استفاده می شود که روی ظاهر نهایی محصول تأثیر دارد. قرار دادن یک توری در مقابل منبع نوری سبب شکل دهی و تمرکز نور می شود و زمانی که بخواهیم بعضی از بخش های محصول بیشتر به چشم بیایند، می توانیم از این روش استفاده کنیم.

کیت های رفلکتور نیز وسایل جانبی بسیار خوبی برای حصول و تنظیم نور پرکننده هستند. یک رفلکتور تخته ای فومی رایج ترین نوع رفلکتور بوده که قیمت پایینی هم دارد. انعکاس اندکی نور از یک رفلکتور سفید روی بخش سایه می تواند یک عکس بی روح را زنده کند. از سوی دیگر می توانید با استفاده از یک فلگ مشکی، مقداری از نور ناحیه روشن را جذب کرده و از روشنایی آن بکاهید.

کیفیت نور یا چگونگی سایه-روشن ها روی محصول و چگونگی تابش نور به سوژه، در ظاهر نهایی محصول و جذابیت آن برای مشتریان در بحث نورپردازی در عکاسی صنعتی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. با دقت در رابطه با مهم ترین ویژگی های محصول خود فکر کنید. شما چگونه می توانید با نورپردازی در عکاسی صنعتی، نظر مشتری را به این ویژگی ها جلب کنید؟ نور سخت بهتر می تواند بافت محصول را نشان دهد تا نور منتشر. چگونه باید منابع نوری و اصلاح کننده های نوری را نسبت به سوژه قرار دهید؟

تجهیزات پیشنهادی برای نورپردازی در عکاسی صنعتی

تجهیزات عکاسی مناسب می تواند نقش بسیار مهمی در عکاسی صنعتی در استودیو داشته باشد. یک دوربین DSLR تمام قاب مدرن مثل کانن ۵D Mark IV، نیکون D810 یا سونی a7RII دارای حداکثر انعطاف پذیری از نظر اندازه فایل هستند تا در هنگام کراپ کردن، اندازه عکس همچنان برای چاپ کردن مناسب باشد.

در انتخاب لنز باید دقت داشته باشید که لنز شما حداقل، محدوده ۲۴ میلی متر تا ۲۰۰ میلی متر را پوشش دهد. برای مثال می توان از لنزهای کانن ۲۴ تا ۷۰ میلی متری f/2.8 و ۷۰ تا ۲۰۰ میلی متری f/2.8L استفاده کرد. لنزهای زاویه باز برای عکاسی صنعتی مناسب نیستند. این لنزها سبب اعوجاج تصویر می شوند و امکان زوم کردن برای حذف عناصر نامطلوب در تصویر را فرآهم نمی آورند. یک لنز ماکرو مثل لنز کانن ۱۰۰ میلی متری f/2.8L یک لنز عالی برای نشان دادن جزئیات محصول مثل ریزه کاری ها یا لوگوی آن است.

در بحث نورپردازی در عکاسی صنعتی، به غیر از دوربین ها، لنز ها و فلش ها، لوازم جانبی مثل کنترل از راه دور که می تواند خیلی سریع و ساده تمامی فلش ها را با شاتر دوربین شما همگام کرده و امکان استفاده از نورهای اصلی و پرکننده را برای شکل دهی سایه-روشن ها روی سوژه فرآهم می آورد، از اهمیت بالایی برخوردار هستند.

کیت های LED جدید، به ویژه وقتی که با چادرهای نوری رومیزی (tabletop light-tents) همراه باشند، می توانند روشی راحت برای نرم کردن (منتشر کردن) نور فرآهم آورده و سبب شوند سوژه در نور غرق شود. اگر محصول شما کوچک باشد، می توانید از چادرهای نوری بسیار کوچک و ارزان قیمت استفاده کنید. البته خودتان نیز می توانید با دستمال کاغذی چنین چادرهایی درست کنید. با این حال، هر چقدر هم که کنترل نورپردازی در عکاسی صنعتی با این کیت ها دشوارتر باشد، حصول تعادل سفید مناسب برای اینکه سوژه مصنوعی به نظر نرسد، چالش برانگیزتر خواهد بود.