نماد سایت ماه نیوز

چگونه با دوربین عکاسی عکس حرفه ای بگیریم

هیچ رازی وجود ندارد که بتواند شما را در مسیر عکاس شدن، از صفر به فردی حرفه ای تبدیل کند. با این وجود، ابزارها و دستورالعمل های زیادی وجود دارد که به شما کمک می کند تا ضمن پیشرفت مهارت و سبک خود، کیفیت کار خود را بهبود ببخشید. آماده شروع آموزش هستید؟ اجازه دهید راهنمای شما باشیم و آموزش خود را ابتدا با 6 نکته اساسی عکاسی برای مبتدیان شروع کنیم و بعد هم می توانید دروس آموزش عکاسی را به صورت رایگان دانلود کنید.

انسان ثبت لحظات و خاطره سازی را دوست دارد. لحظاتی ماندگار که بتواند برای انسان همیشگی باشد. این لحظات می تواند احساسی، فرهنگی، حرفه ای یا هر رویکرد دیگری را به همراه داشته باشد. از سوی دیگر شاید شما عکس های زیبا و جذابی در فضای مجازی دیده باشید و به این حرفه علاقه مند شده باشید، اما مسیر یادگیری آن را ندانید. در این مقاله قصد داریم تا همه چیز درباره عکاسی، تجهیزات و نرم افزارهای مورد نیاز این رشته را معرفی کنیم.

عناوین اصلی خبر پنهان

عکاسی چیست؟

توی ، عکاسی و ویرایش عکس رو جوری یاد میگیری که تو هیچ کلاس آموزشی یا پک دیگه ای نه دیدی نه شنیدی! یه عکس عالی بگیر، با ویرایش زیباترش کن، همه رو انگشت به دهن کن یا اصلا ازش پول در بیار!

عکاسی که بعنوان یک پدیدهٔ علمی متولد شد به‌ شکل یک صنعت گسترش یافت و به عنوان هنر تثبیت شد.کشف عکاسی بدست یک نفر نبود و حاصل تلاش بسیاری از افراد میباشد و امروزه شاهد اثرات زیبایی در این حوزه باشید.

انواع عکاسی

1- عکاسی علمی: معمولا عکس برداری از طبیعت، زندگی جانوران و یا حتی مستندهای پزشکی همگی از دسته عکاسی های علمی به شمار میرود.

2- عکاسی صنعتی: عکاسی صنعتی در بازاریابی و تبلیغات نقش اساسی ایفا میکند و این گرایش عکاسی را به یکی از پرطرفدارترین ها تبدیل کرده است.

3- عکاسی هنری: عکاسی هنری، سرشار از احساس و عواطف انسانی است. در واقع هدف این نوع عکاسی نوازش روح مخاطب است و میتواند عکس های خانوادگی در آتلیه باشد و یا حتی عکس یک طبیعت بکر.

با ، هر زبانی رو فقط با روزانه 5 دقیقه گوش دادن، توی 80 روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!

تاریخچه عکاسی

در تاریخ عکاسی این چنین آمده است که دانشمند فرانسوی به نام ژوزف نیسفور نیپس (joseph Nicephore Niepce) در سال ۱۸۲۲ میلادی موفق به ثبت اولین عکس تاریخ شد. او با قرار دادن یک صفحه فلزی قیر اندود در یک جعبه تاریک از جلوی پنجره تصویر پشت بام را ثبت کرد در آن زمان صفحه عکس به مدت ۸ ساعت تحت تابش نور آفتاب قرار داشت.

در سال ۱۸۴۰ میلادی یک انگلیسی به نام فاکس تالبوت با اختراع صفحات نگاتیو که می‌شد از روی آن بارها تصویر پوزیتیو چاپ کرد. گام بزرگی در پیشرفت عکاسی برداشت. این اختراع هنوز پایه و اساس فیلم های عکاسی جدید است.

انواع دوربین عکاسی

1- دوربین آنالوگ

در عکاسی آنالوگ، نوری که از دوربین عبور می‌کند بر سطح فیلم عکاسی می‌نشیند و پس از آن می‌بایست فیلم را از داخل دوربین درآورد و آن را در تاریکخانه ظهور کرد تا به شکل نگاتیو قابل رویت شود و سپس برای انتقال عکسها به کامپیوتر باید نگاتیو‌ها اسکن شوند.

2- دوربین دیجیتال

دوربین‌های دیجیتال به دو گروه حرفه‌ای و آماتوری تقسیم می‌شوند. از لحاظ تفاوت در مشخصات فنی این دو گروه می‌توان گفت دوربین‌های حرفه‌ای همچنان از سیستم دوربین‌های حرفه‌ای آنالوگ (slr) استفاده می‌کنند که شامل اجزای مکانیکی است. در حالی که دوربین‌های آماتوری به صورت کامل دیجیتالی هستند. عمر مفید دوربین‌های دیجیتالی اگر به شیوه‌ای صحیح خریداری شده باشد بین ۳۶ تا ۴۸ ماه است.

تجهیزات مورد نیاز برای عکاسی

بسیاری از استادان عکاسی اعتقاد دارند برای شروع نیاز به وسایل تجهیزات گران قیمت نیست و شما میتوانید با تجهیزات با کیفیت معمولی شروع کنید و پس از کسب مهارت ها و تجربه کافی آن ها را ارتقا دهید. اما به طور کلی شما به تجهیزات زیر نیاز خواهید داشت:

1- دوربین و کیف دوربین

کیف دوربین یکی از وسایل ضروری برای محافظت از تجهیزات در مقابل باران و گرد و خاک است و از سوی دیگر با ارتقای تجهیزات، حمل آن ها آسانتر خواهد بود.

2- ریموت شاتر(کنترل راه دور)

دو نوع شاتر ریموت وجود دارد: باسیم و بیسیم. با استفاده از ریموت‌ها می‌توانید از فواصل دورتری از دوربین خودتان استفاده کنید و به دلیل اینکه به صورت فیزیکی به دوربین وصل نشده‌اید، لرزش دوربین خیلی کمتر است.

3- لنز

بسته به محیط و نوع عکس، شما باید لنزهای متفاوت داشته باشید.

4- سه‌پایه و هد سه پایه

شما برای اینکه بتوانید دوربین را در یک زاویه خاص و کاملا ثابت نگه دارید، به سه پایه نیاز دارید. سه پایه کمک می‌کند بتوانید عکس‌هایی کاملا واضح با جزئیات زیاد بگیرید. هد سه پایه نیز یک قطعه فلزی است که وظیفه اتصال سه پایه و دوربین شما را برعهده دارد.

5- فلاش اکسترنال

استفاده از فلاش اکسترنال می‌توانید عکس‌های خیلی زیبایی بگیرید. این نوع فلاش را می‌توانید روی کفشک دوربین نصب کنید و یا از راه دور به صورت بیسیم یا با سیم از آن استفاده کنید.

6- دیفیوزر فلاش (نرم کننده نور فلاش)

برخی اوقات شما باید از نور نرم‌تری استفاده کنید. برخی اوقات یک صفحه پلاستیکی شفاف می‌تواند تفاوت خیلی زیادی ایجاد کند و کمک کند نور را نرم‌تر کنید و سوژه را زیباتر به تصویر بکشید.

7- هود لنز

هود لنز یکی از تجهیزات مناسب برای عکاسی است که روی عنصر جلوی لنز شما سایه می‌اندازد و از آن در مقابل عناصری مثل باران محافظت می‌کند و همچنین تاثیر فلر (درخشش) را نیز به اندازه چشمگیری کاهش می‌دهد.

8- فیلتر

دو نوع فیلتر مختلف در بازار وجود دارد: فیلتر گرد و فیلتر مربعی. فیلترهای گرد جلوی لنز شما پیچ می‌شوند و باید حتما فیلتری را انتخاب کنید که با ابعاد لنز شما مطابقت داشته باشد. در مقابل لنزهای مربعی وارد یک نگه‌دارنده می‌شوند که در جلوی لنز شما قرار می گیرند.

9- تمیزکننده لنز و حسگر

تمیز نگه داشتن دوربین و تجهیزات عکاسی نکته خیلی مهم و ضروری است و به همین دلیل داشتن یک دمنده می‌تواند برای پاک کردن گرد و غبار از روی لنز و دوربین شما خیلی موثر باشد.

یادگیری عکاسی

1- عکاسی در دانشگاه

رشته عکاسی از زیرمجموعه های کنکور هنر در انتخاب رشته کنکور سراسری است. طبق دفترچه انتخاب رشته کنکور سراسری ، پذیرش در رشته عکاسی در دانشگاه های دولتی روزانه ، نوبت دوم (شبانه) ، پیام نور و غیرانتفاعی صورت می گیرد.

دانشجویان‌ رشته‌ عکاسی با علوم‌ و فنون‌ مختلفی در زمینه‌ عکاسی آشنا شده‌ و همچنین‌ رشته‌های مختلف‌ عکاسی را از قبیل‌ عکاسی خبری ، تبلیغاتی ، علمی ، طبیعت‌ و پرتره‌ آموزش‌ میبینند. نحوه پذیرش در رشته عکاسی هم بصورت با آزمون و هم بدون کنکور (بدون آزمون ) بوده است.

2- عکاسی در آموزشگاه ها

سرفصل های دوره عکاسی تلفیقی از دروس دانشگاهی و مهارتی آموزش عکاسی می باشند که رویکرد اصلی آن، آماده نمودن افراد، جهت ورود به بازار کار در رشته عکاسی است.

در طول دوره دانشجویان در آتلیه مجهز موسسه تحت نظارت اساتید مطرح این رشته، شروع به آموزش عکاسی می نمایند و همچنین ادیت و آماده سازی عکس را با نرم افزارهای تخصصی رشته عکاسی (فتوشاپ، لایت روم و …) در سایت کامپیوتری بروز موسسه بصورت کاملا حرفه ای می آموزند. بهترین کلاسهای عکاسی را (آنلاین و حضوری)

بازار کار رشته عکاسی

بیشتر فارغ‌التحصیلان‌ رشته‌ عکاسی‌ جذب‌ مطبوعات‌ می‌شوند. برپایی‌ نمایشگاه‌های‌ صنعتی‌ متعدد و توجه‌ به‌ آگهی‌های‌ تجاری‌ و فرهنگی‌ نیز باعث‌ شده‌ است‌ که‌ تعداد زیادی‌ از فارغ‌التحصیلان‌ جذب‌ عکاسی‌ تبلیغاتی‌ بشوند، حوزه‌ انتشارات‌ نیز تعداد دیگری‌ از فارغ‌التحصیلان‌ این‌ رشته‌ را به‌ کار گرفته‌ است‌.

بیشترین سود عکاسی متعلق به کسانی است که در سازمان های خبری و تبلیغات مشغول به کار شده و یا دارای آتلیه خصوصی باشند. هم چنین می توانند به آموزش علاقمندان عکاسی به صورت خصوصی یا عمومی بپردازند و از این راه به کسب درآمد بپردازند.

به طور کلی درآمد عکاسان می تواند ساعتی ، قراردادی و شاید استخدامی باشد. درآمد ساعتی به آن دسته از افرادی اختصاص دارد که در مراسم های مختلف مشغول به فعالیت بوده و بسته به ساعات فعالیت مزد خود را دریافت می کنند. قرار دادی ها بسته به مدت قرارداد و سازمانی که در مقابل آن ها وجود دارد درآمدهای متفاوتی دارند. استخدامی ها که اندک هستند مطابق با مصوبه های موجود می توانند از حقوق ماهیانه برخوردار شوند.

نرم افزارهای عکاسی (برای ویرایش تصاویر)

1- لایت روم (محبوب ترین)

2-فتوشاپ

نرم‌افزار فتوشاپ (Photoshop) متعلق به کمپانی ادوب و یکی از بهترین نرم افزارهای ویرایش عکس شناخته می‌شود، این برنامه یک ابزار درخشان برای آن‌دسته از ویرایشگران حرفه‌ای تصاویر است که به‌دنبال ابزارهای بسیار پیشرفته هستند. هنرمندان می‌توانند از این برنامه برای خلق تصاویر، طرح‌های گرافیکی، هنرهای دیجیتالی و غیره استفاده کنند.

این برنامه برای هر کسی که بیشتر روی خلق تصاویر HDR تمرکز دارد، یکی از بهترین نرم افزارهای ویرایش عکس است و عمدتا برای ادغام و پردازش تصاویر HDR به‌کار می‌رود. این نرم‌افزار از هوش مصنوعی استفاده می‌کند و به‌دلیل نداشتن هاله، مصنوعات یا نقص‌های کروماتیکی در عکس نهایی، شناخته می‌شود.

دانلود آموزش عکاسی با 20 درس

درس 1 درس 2
درس 3 درس 4
درس 5 درس 6
درس 7 درس 8
درس 9

سعی شده است این مقاله تا حد امکان خلاصه باشد و بتوانید با مطالعه این مقاله کنترل دوربین خودتان را به صورت کامل در دست بگیرید. برخلاف دفترچه راهنمای دوربین، در این مقاله تنظیمات را به صورت کاملا عمیق بررسی نکرده‌ایم و فقط سعی شده است به اندازه‌ای در مورد هرکدام از آن‌ها صحبت کنیم که بتوانید کنترل دوربین خودتان را در دست بگیرید.

اگر می‌خواهید با دوربین DSLR را به صورت حرفه‌ای دنبال کنید، حتما سری به نورنگار بزنید. ما در بهترین اساتید کشور را گردهم آورده‌ایم تا دوره‌های موجود به بهترین نحو ممکن برگزار شوند. شما می‌توانید بر اساس نیاز و میزان دانش تخصصی خود در ، عکاسی پیشرفته و دوره‌ی جامع که از صفر تا صد است شرکت نمایید. در پایان دوره نیز در صورت صلاحدید استادف به شما مدرک معتبری مبنی بر گذراندن دوره اعطا خواهد شد که می‌تواند نقطه‌ی پررنگی در رزومه شما باشد. در صورتی که در شهر تهران ساکن نیستید و یا امکان حضور در کلاس برای شما فراهم نیست، می‌توانید بهترین دوره آنلاین عکاسی را در نورنگار انتخاب کرده و تمامی نکات مهم را فرا بگیرید.

گام‌های مورد نیاز برای آموزش عکاسی با دوربین DSLR

در اینجا گام‌هایی که برای آموزش عکاسی با دوربین DSLR در این مقاله پوشش داده‌ایم را مشاهده می‌کنید:

البته موضوعات خیلی بیشتری برای آموزش عکاسی با دوربین DSLR وجود دارد اما برای اینکه بتوانید کار خودتان را آغاز کنید فقط به این موارد بسنده کرده‌ایم.

نکته: تمامی نکاتی که در این مقاله آمده است علاوه بر دوربین‌های DSLR برای دوربین‌های بدون آینه نیز کاربرد دارد.

1- یادگیری حالت‌های عکاسی (shooting Modes)

حالت اولویت دیافراگم یکی از حالت‌های عکاسی نیمه اتوماتیک است. در صورتی که این حالت را انتخاب کنید فقط لازم است دیافراگم را تنظیم کنید. سپس دوربین براساس دیافراگم سرعت شاتر مناسب را انتخاب می‌کند. اما دیافراگم چیست و چرا باید آن را کنترل کنید؟

دیافراگم دهانه‌ی ورودی لنز است که در زمان باز بودن شاتر، نور از آن عبور کرده و به حسگر می‌رسد هرچقدر که دیافراگم بیشتر باز باشد، نور بیشتری هم از آن عبور می‌کند.

برای اندازه‌گیری میزان گشودگی شاتر از F-stop استفاده می‌شود و معمولا به شکل F-Number نمایش داده می‌شود. برای مثال ممکن است با اعدادی مثل f/2، f/2.8، f/4 و… برخورد داشته باشید. این اعداد نسبت فاصله کانونی بر قطر روزنه ورودی هستند. بنابراین یک دیافراگم باز عدد f-number کوچک‌تری دارد (مثلا f/2) و یک دیافراگم بسته f-number بزرگتری دارد (مثلا f/22). هرگام بستن دیافراگم (برای مثال f/2 به f/2.8 یا f/5.6 به f/8) میزان نوری که به حسگر دوربین می‌رسد را نصف می‌کند.

دیافراگم یکی از مهم‌ترین زوایای جنبه های عکاسی است زیرا به صورت مستقیم روی عمق میدان تاثیر می‌گذارد. عمق میدان مقدار مشخصی از عکس تصویر است که داخل فوکوس قرار دارد. منظور از عمق میدان بالا (که با استفاده از دیافراگم بسته‌تر (f-number بزرگتر) به دست می‌آید) این است که بخش بیشتری از صحنه داخل فوکوس قرار دارد. برای مثال پیش زمینه و پس زمینه عکس زیر را مشاهده کنید.

در عین حال عمق میدان کم (که با استفاده از دیافراگم بازتر (f-number کوچک) به دست می‌آید) باعث می‌شود که فقط سوژه داخل فوکوس باشد و پس زمینه عکس نرم و غیرواضح دیده شود. از این نوع دیافراگم برای عکاسی پرتره و حیات وحش استفاده می‌شود. همانطور که در عکس زیر می‌بینید از این عمق میدان برای جدا کردن سوژه از پس زمینه استفاده می‌شود.

بنابراین با استفاده از حالت اولویت دیافراگم می‌توانید به صورت کامل روی عمق میدان کنترل داشته باشید و تنظیم بقیه موارد را به عهده‌ی دوربین قرار دهید.

اولویت شاتر (TV یا S)

درست مانند حالت اولویت دیافراگم، اولویت شاتر نیز یکی دیگر از حالت‌های نیمه اتوماتیک عکاسی است. اما در این مورد شما به عنوان عکاس سرعت شاتر را تنظیم می‌کنید و تنظیم دیافراگم را به عهده‌ی دوربین قرار می‌دهید. سرعت شاتر که با ثانیه و یا کسری از ثانیه محاسبه می‌شود مدت زمانی است که شاتر برای گرفتن عکس باز می‌ماند. هرچقدر شاتر بیشتر باز باشد نور بیشتری به حسگر دوربین می‌رسد.

در صورتی که می‌خواهید یک سوژه سریع را فریز کنید باید سرعت شاتر را روی یک مدت زمان کوتاه قرار دهید. برای مثال برای گرفتن عکس زیر از سرعت شاتر خیلی سریع 1/4000 ثانیه استفاده شده است تا حرکت پرنده روی هوا فریز شود.

برای اینکه یک سوژه متحرک مثل آب آبشار و یا ابرها را تار کنید باید از سرعت شاتر طولانی استفاده کنید. به یاد داشته باشید که برای استفاده از شاترهای طولانی باید دوربین را روی سه پایه قرار دهید تا هیچگونه لرزشی نداشته باشد. برای اینکه بافت موج‌ها در عکس زیر به صورت نرم ثبت شود از سرعت شاتر 6 ثانیه استفاده شده است.

با استفاده از حالت اولویت شاتر، شما فقط سرعت شاتر مدنظر خودتان را تعیین می‌کنید و دوربین به صورت خودکار دیافراگم موردنیاز را تنظیم می‌کند.

حالت دستی (M)

با استفاده از حالت دستی برای عکاسی تنظیمات نوردهی به صورت کامل در دست شما قرار خواهد داشت و باید دیافراگم و سرعت شاتر را خودتان تنظیم کنید. در این حالت یک نشان‌گر نوردهی روی صفحه نمایش یا منظره‌یاب شما وجود دارد که به شما می‌گوید عکسی که قرار است بگیرید تا چه میزان کم نور  Underexpose یا پر نور Overexpose است. اما شما خودتان باید سرعت شاتر و دیافراگم را تغییر دهید تا نوردهی اصلاح شود.

2- آشنایی با ایزو

ایزو معیار اندازه‌گیری حساسیت حسگر دوربین به نور است. این کلمه از عکاسی آنالوگ نشات گرفته است که فیلم‌ها حساسیت‌های مختلفی داشتند و هرکدام از آن‌ها تحت شرایط خاصی مورد استفاده قرار می‌گرفت. اکنون همین مورد در عکاسی دیجیتال نیز صدق می‌کند. حساسیت ایزو دوربین به صورت عددی از ایزو 100 (حساسیت کم) تا ایزو 6400 و بیشتر (حساسیت زیاد) اندازه‌گیری می‌شود و مقدار نوری که حسگر نیاز دارد را کنترل می‌کند.

در صورتی که حساسیت حسگر روی مقدار کمی قرار داشته باشد، به نور بیشتری برای رسیدن به نوردهی مناسب نیاز دارید. اما در صورتی که ایزو روی مقادیر بالا تنظیم شده باشد، می‌توانید با مقدار کمی نور هم عکس‌های مناسبی بگیرید. اجازه دهید برای درک بهتر ایزو نگاهی بیاندازیم به دو شرایط مختلف:

ایزو پائین

در صورتی که در فضای باز و یک روز آفتابی عکاسی می‌کنید، در طول مدت نوردهی، نور بسیار زیادی به حسگر می‌رسد و به همین دلیل نیازی نیست برای نوردهی صحیح حساسیت سنسور را افزایش دهید. بنابراین می‌توانید از مقادیر ایزو خیلی پائین مثل 100 یا 200 استفاده کنید. این کار باعث می‌شود که عکس‌های شما کیفیت خیلی زیادی داشته باشند و مقدار نویز آن‌ها خیلی کم باشد.

عکس پائین که با ایزو 100 گرفته شده است حتی در کراپ 100 درصد هم هیچگونه نویزی ندارد.

آموزش عکاسی با دوربین DSLR

ایزو بالا

در صورتی که در شرایط کم نور مثل محیط‌های داخلی و… عکاسی می‌کنید، نور خیلی زیادی در اختیار حسگر دوربین نخواهد بود. در چنین مواقعی مقادیر ایزو بالا مثل ایزو 3200 حساسیت حسگر را افزایش می‌دهد و به همین خاطر تصویر به خوبی نوردهی می‌شود. البته این کار باعث افزایش نویز تصویر می‌شود. این نویز به شکل دانه‌های خیلی ریز روی تصویر دیده می‌شوند و کیفیت کلی تصویر را کاهش می‌دهند. همچنین بیشتر در قسمت‌های تیره‌تر تصویر مشاهده می‌شود.

نکته: باید همیشه تلاش کنید که ایزو را تا جای ممکن پائین نگه دارید زیرا هرچقدر ایزو پائین‌تر باشد نویز تصویر کمتر است و کیفیت نهایی عکس شما هم بیشتر خواهد بود. در صورتی که در فضای باز هستید و هوا هم آفتابی است ایزو 200 بیشترین مقدار مجاز است. در صورتی که هوا ابری باشد می‌توانید ایزو را بین 400 تا 800 تنظیم کنید. در فضاهای بسته نیز ایزو می‌تواند روی 1600 یا بیشتر باشد.

3- یادگیری مثلث نوردهی

دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو همگی اضلاع مختلف مثلث نوردهی هستند. تمامی این موارد یا روی میزان نور ورودی به دوربین تاثیر دارند (دیافراگم، سرعت شاتر) و یا میزان نوری که دوربین برای نوردهی مناسب به آن نیاز دارد (ایزو).

بنابراین تمامی این موارد به یکدیگر مرتبط هستند و درک ارتباط بین آن‌ها برای کنترل دوربین خودتان ضروری است. تغییر یکی از این موارد، دو مورد دیگر را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد. برای مثال مقدار نوردهی تئوری ایزو 400، دیافراگم f/8 و سرعت شاتر 1/10 ثانیه را درنظر بگیرید.

در صورتی که بخواهید عمق میدان را کاهش دهید و دیافراگم را روی f/4 تنظیم کنید باید دیافراگم را به اندازه‌ی 2 گام کامل باز کنید. این کار به اندازه‌ی 4 گام نور ورودی به دوربین را افزایش می‌دهد و برای اینکه نوردهی تصویر را متعادل کنید باید یکی از کارهای زیر را انجام دهید:

  1. سرعت شاتر را به اندازه‌ی 4 گام افزایش دهید و آن را روی 1/40 ثانیه تنظیم کنید
  2. ایزو را 4 گام کاهش دهید و آن را روی 100 قرار دهید
  3. ترکیبی از دو مورد بالا: سرعت شاتر را به میزان دو گام افزایش دهید و آن را روی 1/20 ثانیه تنظیم کنید «و» ایزو را هم دو گام کاهش دهید و آن را روی ایزو 200 قرار دهید.

تمامی این موارد مقدار نور ورودی را به میزان 4 گام کاهش می‌دهند و تاثیری که باز کردن دیافراگم روی نوردهی داشته است را خنثی می‌کنند. برای یادگیری این مورد فقط باید به یاد داشته باشید که تمامی اضلاع مثلث نوردهی به یکدیگر مرتبط هستند و تغییر هرکدام از آن‌ها روی موارد دیگر نیز تاثیر خواهد گذاشت.

با ترکیب حالت‌های عکاسی نیمه اتوماتیک با ایزو خودکار نیازی نیست خیلی نگران تنظیمات نوردهی دوربین خودتان باشید. اما درک ارتباط بین ایزو یا دیافراگم با سرعت شاتر و آشنایی با موارد استفاده‌ی هرکدام از آن‌ها قدم خیلی مهمی در یادگیری و آموزش عکاسی با دوربین DSLR است.

4- یادگیری نورسنجی

در تمام قسمت‌های قبلی چند بار اشاره شد که دوربین میزان نوردهی را براساس نور موجود تنظیم می‌کند اما این کار چگونه انجام می‌شود؟

زمانی استفاده از هرکدام از حالت‌های نوردهی اتوماتیک (اولویت دیافراگم، اولویت شاتر، ایزو خودکار و…) دوربین همیشه سعی می‌کند نوردهی میانگین را محاسبه کند. دوربین تمامی بخش‌های کادر از جمله قسمت‌های تیره و روشن را مورد بررسی قرار می‌دهد و نوردهی را به شکلی انجام می‌دهد که نالیته  میانگین تمام تصویر خاکستری 18% یا خاکستری متوسط باشد.

این مورد به عنوان نورسنجی شناخته می‌شود. در صورتی که از یک صحنه‌ی سفید روشن مثل برف عکس گرفته باشید احتمالا متوجه شده‌اید که عکس از چیزی که می‌بینید تیره‌تر است. همچنین در صورتی که این کار را در یک محیط تاریک هم انجام دهید، تصویر به دست آمده همیشه روشن‌تر از چیزی خواهد بود که می‌بینید.

دوربین صحنه را به صورت خودکار متعادل می‌کند و در اکثر مواقع این کار باعث می‌شود که تصویر به خوبی نوردهی شود. البته می‌توانید تعیین کنید که چه قسمت‌هایی از صحنه توسط دوربین بررسی شود تا بتوانید روش نورسنجی را تغییر دهید.

به صورت کلی تمام دوربین‌ها سه نوع حالت نورسنجی دارند:

Center-Weighted(نورسنجی مرکزگرا): دوربین منطقه مرکزی منظره‌یاب را برای بررسی مدنظر قرار می‌دهد. این منطقه می‌تواند تا 80% از کل کادر تصویر را پوشش دهد و فقط گوشه‌ها را نادیده بگیرد.

Spot-Metering(نورسنجی نقطه ای): دوربین از یک نقطه خیلی کوچک که معمولا در مرکز منظره‌یاب قرار دارد برای ارزیابی صحنه استفاده می‌کند. این نقطه حدودا 5 درصد از کل منظره یاب را پوشش می‌دهد. دوربین با بررسی این نقطه نوردهی تمام صحنه را روی 18% خاکستری تنظیم می‌کند.

اما اگر عکس شما Overexpose یا Underexpose شده بود باید چکار کنید؟ در بخش بعدی در این مورد صحبت خواهیم کرد.

5- جبران نوردهی

این قابلیت که معمولا با یک کلید کوچک که روی آن علائم +/- نوشته شده است یکی از کاربردی‌ترین قابلیت‌های دوربین است و باید حتما آن را یاد بگیرید. با این قابلیت شما می‌توانید اطلاعات خوانده شده توسط نورسنج دوربین را دستکاری کنید تا به نوردهی موردنظر خودتان برسید.

در صورتی که صحنه‌ی شما روشن است ولی دوربین آن را کمی تیره‌تر رندر می‌کند می‌توانید از جبران نوردهی مثبت استفاده کنید و به دوربین بگوئید که صحنه باید روشن‌تر باشد.

در مقابل اگر صحنه‌ی شما حاوی تون‌های تیره زیادی باشد ممکن است دوربین آن را کمی روشن‌تر از چیزی که می‌بینید رندر کند. در چنین مواقعی می‌توانید از جبران نوردهی منفی استفاده کنید تا به دوربین بگوئید که صحنه باید تیره‌تر از چیزی که ثبت کرده است باشد.

6- آموزش فوکوس

صرف نظر از اینکه از چه حالتی برای عکاسی استفاده می‌کنید و یا حساسیت حسگر روی چه میزانی است شما حتما باید سوژه‌ی تصویر را داخل فوکوس داشته باشید. در صورتی که فوکوس انجام نشود، عکس شما با چیزی که انتظار دارید خیلی متفاوت خواهد بود.

حالت‌های اتوفوکوس

نقطه‌ی فوکوس

هر دو حالت ذکر شده در بالا به نقاط فوکوس وابسته هستند. هنگامی که شما از منظره‌یاب برای عکاسی استفاده می‌کنید احتمالا چندین نقطه یا مربع را مشاهده خواهید کرد. زمانی که شاتر را تا نیمه فشار می‌دهید، یکی از این مربع‌ها قرمز می‌شود. این مربع نقطه‌ی فوکوس فعال شما است و دوربین روی همین نقطه از صحنه فوکوس خواهد کرد. در تصویر زیر یک منظره یاب با 9 نقطه‌ی فوکوس را مشاهده خواهید کرد.

آموزش عکاسی با دوربین DSLR

دوربین‌های DSLR امروزی بیش از 50 نقطه‌ی فوکوس دارند و خیلی از افراد تحریک می‌شوند که از نقاط فوکوس خودکار استفاده کنند زیرا فکر می‌کنند دوربین توانایی تشخیص دقیق فوکوس را دارد. اما فقط شما هستید که می‌دانید دقیقا باید روی چه چیزی فوکوس کنید. به همین خاطر بهتر است یک نقطه‌ی فوکوس را به صورت دستی انتخاب کنید و آن را دقیقا روی سوژه قرار دهید.

در صورتی که قصد داشته باشید یک نقطه فوکوس را انتخاب کنید، می‌توانید به سادگی با استفاده از کلیدهای جهت‌نما نقطه‌ی فوکوس را تغییر دهید. با استفاده از حالت فوکوس تک نقطه‌ای مطمئن خواهید شد که دوربین دقیقا روی سوژه‌ی مدنظر شما فوکوس خواهد کرد. پس از کمی تمرین هم قادر خواهید بود بدون اینکه چشم خودتان را از منظره‌یاب بردارید، نقطه‌ی فوکوس را تغییر دهید.

نکته: برای شروع کار دوربین خودتان را روی حالت فوکوس تک نقطه‌ای قرار دهید. به این ترتیب قادر خواهید بود که نقطه فوکوس را انتخاب کنید و مطمئن شوید که دوربین حتما روی سوژه فوکوس می‌کند. پس از اینکه مبانی فوکوس را یاد گرفتید می‌توانید دوربین از حالت‌های پیشرفته‌تر فوکوس استفاده کنید.

7- آشنایی با حجم و انواع فایل

فایل Jpeg فشرده است و به صورت پیشفرض توسط دوربین پردازش می‌شود. این عکس‌ها بلافاصله پس از گرفته شدن آماده‌ی استفاده و چاپ هستند و حجم خیلی کمتری هم دارند. به همین خاطر در صورتی که محدودیت حجم دارید بهتر است از این نوع فایل استفاده کنید.

نکته: در زمان شروع آموزش عکاسی با دوربین DSLR فایل‌ Jpeg بهترین انتخاب ممکن است. این نوع فایل به شما این امکان را می‌دهد که بدون نگرانی بابت ادیت و… به یادگیری کار با دوربین خودتان بپردازید.

8- یادگیری وایت بالانس

در صورتی که با فرمت JPEG عکاسی کنید باید قبل از شروع عکاسی وایت بالانس دوربین را به صورت دقیق تنظیم کنید. وایت بالانس می‌تواند روی تون رنگ عکس شما تاثیر بگذارد. احتمالا شما هم متوجه شده‌اید که برخی عکس‌ها مقداری آبی‌تر هستند و یا در برخی دیگر همه چیز نارنجی به نظر می‌رسند. دلیل این امر وایت بالانس است. با اینکه می‌توانید این مورد را در کامپیوتر تا حدودی اصلاح کنید، اما بهتر است قبل از شروع عکاسی وایت بالانس را تنظیم کنید.

منابع نور مختلف مثل خورشید، لامپ، مهتابی و… نور را با طول موج‌های مختلف بازتاب می‌دهند و به همین خاطر دمای رنگ آن‌ها نیز متفاوت است. نور شمع و یا نور آفتاب در زمان طلوع و غروب گرم است و حاوی مقادیر زیادی طول موج قرمز/نارنجی است. نور مهتابی خیلی سردتر است و حاوی طول موج آبی است. این نورهای رنگی روی رنگ اشیا مختلف هم تاثیر می‌گذارد ولی مغز ما به اندازه‌ای باهوش است که این موضوع را تشخیص می‌‎دهد و آن را اصلاح می‌کند. به همین خاطر همیشه یک سطح سفید را به رنگ سفید می‌بینید. اما دوربین شما به این اندازه باهوش نیست و به صورت پیشفرض رنگ‌های نارنجی و آبی بازتاب داده شده از دوربین را به همان شکل ثبت می‌کند.

عکس سمت چپ با استفاده از وایت بالانس خودکار گرفته شده است که به دلیل نورپردازی خیابان یک تون زرد شدید دارد. عکس سمت راست با استفاده از تنظیمات وایت بالانس Tungsten گرفته شده است و باعث شده است رنگ‌ها اصلاح شوند.

Cloudy: این حالت برای عکاسی در روزهای ابری مناسب است و یک تون گرم به تصاویر شما اضافه می‌کند.

Tungsten: این حالت برای عکاسی در منزل و یا در کنار نورهای خیابانی مناسب است. با استفاده از این حالت مقداری از حجم تون‌های زرد کاسته خواهد شد

Fluorescent: این حالت تون‌های سبز/آبی لامپ‌های مهتابی و فلورسنت را اصلاح می‌کند.

نکته: تا جای ممکن از وایت بالانس خودکار دوری کنید و تلاش کنید آن را به صورت دستی تنظیم کنید. در فضاهای باز نور را براساس شرایط آب و هوا تنظیم کنید و در فضاهای بسته نیز باید به نوع لامپ‌های استفاده شده توجه کنید.

جمع‌بندی عکاسی با دوربین DSLR

فرقی نمی کند که شما یک عکاس مبتدی یا نیمه حرفه ای باشید، ما در اینجا چند نکته طلایی و بسیار کاربردی را برای شما آورده ایم، که با کمک آن ها می توانید مهارت و توانایی عکاسی خود را به سطوح بالاتر ارتقا دهید؛ و عکاسی حرفه ای کنید.

ما در این مطلب، درباره سرعت شاترهای مختلف، مقادیر مختلف ایزو، نحوه عکاسی در شب، طریقه نورگیری در فضاهای مختلف و حتی استفاده از فیلترهایی مانند فیلتر پلاریزه و مزیت استفاده از آنها را توضیح خواهیم داد. با خواندن این 10 تکنیک شما می توانید وارد دنیای عکاسی حرفه ای شوید.

1- هنگام عکاسی از لرزش دوربین جلوگیری کنید

عکاسی حرفه ای

اولین درس در عکاسی حرفه ای، جلوگیری از لرزش دوربین است. لرزش که باعث تار شدن عکس ها می شود، می تواند هر عکاسی را آزار دهد. در اینجا می خواهیم چند راهکار برای جلوگیری از لرزش دوربین ارائه دهیم.

اول از همه، شما باید روش صحیح  در دست گرفتن دوربین عکاسی را یاد بگیرید. هنگام در دست گرفتن دوربین، از هر دو دست خود استفاده کنید؛ یک دست را در اطراف بدنه دوربین و دست دیگر را در اطراف لنز خود قرار دهید. همچنین برای احتیاط بیشتر و جلوگیری از افتادن دوربین، بهتر است دوربین را نزدیک بدن خود نگه دارید.

اگر شما سه عکاسی ندارید و می خواهید دوربین را در دستتان نگه دارید و عکس بگیرید، باید از سرعت شاتری استفاده کنید که برای فاصله کانونی لنز شما مناسب باشد.

اگر سرعت شاتر بسیار پایین باشد، هر حرکت ناخواسته باعث می شود که کل عکس شما تار شود. با یک حساب سرانگشتی می توان فهمید که برای کم شدن تاری عکس ها نباید با سرعت شاتری که از فاصله کانونی شما کمتر است، عکاسی کنید. رابطه بین فاصله کانونی و سرعت شاتر به صورت زیر است:

1 / فاصله کانونی (به میلی متر) = حداقل سرعت شاتر (در ثانیه)

به عنوان مثال، اگر شما از یک لنز 100 میلی متری (یعنی لنزی با فاصله کانونی 100) استفاده می کنید، سرعت شاتر شما نباید کمتر از 1/100 ثانیه باشد.

با این وجود، اگر برای شما امکان پذیر است، از یک یا مونوپاد استفاده کنید.

2- یاد بگیرید که از استفاده کنید

عکاسی حرفه ای

برای اینکه عکس های شما از نظر نوردهی (exposure) و ظاهر کلی عالی به نظر برسند، در عکاسی حرفه ای باید سه اصل را به کار بگیرید: دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو (ISO).

از طرفی باید ارتباط بین این سه مورد را بفهمید و یاد بگیرید. هنگامی که می خواهید از دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو استفاده می کنید، حداقل باید یکی از آنها را تنظیم کنید تا به نتایج مورد نظر خود برسید.

3- از فیلتر پلاریزه استفاده کنید

عکاسی حرفه ای

اگر شما فقط می توانید یک فیلتر برای لنز دوربین خود خریداری کنید، بخرید. ما فیلترهای پلاریزه دایره ای را به شما پیشنهاد می کنیم زیرا این فیلترها به دوربین اجازه می دهند تا از نورسنجی TTL (از طریق لنز) مانند نوردهی خودکار استفاده کند. فیلترهای پلاریزه باعث کاهش بازتاب ها از سطح آب، فلز و شیشه می شود. این رنگ آسمان و شاخ و برگ های درختان را بهبود می بخشند؛ و باعث می شوند که عکس های شما فوق العاده شوند. گذشته از همه این موارد، فیلترهای پولاریزه از لنز دوربین شما هم محافظت می کنند.

4_ در تصاویر خود حس عمق ایجاد کنید

عکاسی حرفه ای

هنگامی که عکاسی منظره می کنید، ایجاد حس عمق در تصاویر باعث می شود که عکس های شما بسیار جذاب شوند، به طوری که بیننده حس کند که در آن مکان حضور دارد. برای گرفتن عکس های پانوراما از یک لنز واید استفاده کنید. همچنین برای رسیدن به یک پیش زمینه و پس زمینه شارپ در این مدل عکس ها، از یک عدد دیافراگم بزرگ مانند f / 16 یا بزرگ تر استفاده کنید. قرار دادن یک سوژه یا یک شخص در پیش زمینه عکس به شما کمک می کند تا یک حس مقیاس در تصاویر ایجاد کنید و به این طریق می توانید فاصله زیاد بین سوژه و منظره را نشان دهید.

همچنین اگر قرار است در فضای بسته کار عکاسی انجام دهید بهتر است برای جذابیت تصویر از ها و فون عکاسی استفاده کنید.

زمانی که از سرعت شاترهای پایین استفاده می کنید، باید مراقب باشید که دستتان نلرزد؛ چون باعث می شود که عکس های شما تار بیافتد. برای حل این مشکل، بهتر است که در صورت امکان از یک سه استفاده کنید.

5_ از پس زمینه های ساده در عکس ها استفاده کنید

عکاسی حرفه ای

در عکاسی دیجیتال، رویکرد ساده معمولا بهترین روش است. شما باید تصمیم بگیرید که چه چیزهای در عکس شما بیاید و چه چیزهایی نیاید.

در صورت امکان در عکس ها، یک ساده را انتخاب کنید؛ مثلا می توانید از رنگ های خنثی مانند خاکستری و کرمی و یا از الگوهای ساده به عنوان پس زمینه عکس خود استفاده کنید. با انجام این کار شما توجه بیننده را به نقطه کانونی تصویر جلب می کنید نه یک ساختمان عجیب و غریب و یا رنگ های تند و عجیب در پس زمینه عکس. انتخاب پس زمینه ساده برای عکس به ویژه در یک عکس که در آن مدل خارج از مرکز عکس قرار گرفته است بسیار حیاتی است.

6- از فلاش داخلی دوربین استفاده نکنید

عکاسی حرفه ای

استفاده از فلاش داخلی دوربین می تواند عکس های شما را غیر طبیعی و زننده کند؛ خصوصا عکس های پرتره ای که در فضای بسته گرفته می شوند. برای اینکه بدون استفاده از فلاش در فضای بسته عکاسی کنید، راه های مختلفی هست. یکی از این راه ها به صورت زیر است.

ابتدا دکمه ایزو را فشار دهید. معمولا اگر مقدار ایزو را بین 800 تا 1600 تنظیم کنید، سرعت شاتر انتخابی شما باید بالا باشد. سپس از بازترین دیافراگم ممکن استفاده کنید. به این ترتیب نور بیشتری به سنسور می رسد و شما یک پس زمینه تار خوب در عکس خواهید داشت. استفاده از یک سه پایه عکاسی یا یک دارای لرزشگیر هم یک راه عالی برای جلوگیری از تاری عکس است.

اگر شما حتما باید از فلاش استفاده کنید، از با سر چرخان استفاده کنید تا بتوانید سر آنها را بچرخانید، و نور آنها را به سمت سقف بتابانید؛ تا به این طریق نور به صورت مستقیم به سوژه شما برخورد نکند.

7_ ایزو مناسب را انتخاب کنید

عکاسی حرفه ای

تنظیمات (ISO) مشخص می کند که دوربین شما چقدر به نور حساس است. مقدار ایزویی که ما انتخاب می کنیم به شرایط محیط بستگی دارد. زمانی که هوا تاریک است شما باید مقادیر بالای ایزو را انتخاب کنید، مثلا یک مقداری بین 400 تا 3200. با انجام این کار دوربین به نور حساس تر می شود؛ یعنی نور بیشتری وارد دوربین می شود و سپس می توانید از تار شدن عکس جلوگیری کنید. در روزهای آفتابی شما می توانید مقدار ایزوی 100 را انتخاب کنید یا از تنظیمات خودکار استفاده کنید؛ چون که در این شرایط نور محیط زیاد است.

8- در عکاسی از سوژه متحرک، از تکنیک پنینگ استفاده کنید

عکاسی حرفه ای

اگر می خواهید از یک سوژه در حال حرکت عکس بگیرید، از استفاده کنید. برای استفاده از این تکنیک، سرعت شاتر را حدودا دو stop پایین تر از سرعت شاتر در شرایط نرمال، انتخاب کنید. مثلا به جای استفاده از سرعت شاتر 1/250، سرعت 1/60 را به کار ببرید. دوربین خود را به سمت سوژه بگیرید و دوربین را همراه با سوژه در حال حرکت با همان سرعت و به همان سمتی که سوژه می رود حرکت دهید؛ و در این حین دکمه شاتر را فشار دهید.

برای جلوگیری از لرزش دوربین و ایجاد خطوطی که حرکت سوژه را به صورت واضح نشان می دهند، از یک سه یا یک استفاده کنید.

9_ سرعت شاترهای مختف را امتحان کنید

عکاسی حرفه ای

نترسید و سرعت شاترهای مختلف را امتحان کنید تا به نتیجه های جالبی در عکس های خود برسید. هنگامی عکاسی در شب، از سه پایه استفاده کنید؛ و با سرعت شاتر 4 ثانیه عکس بگیرید. در نتیجه، خواهید دید که حرکت سوژه همراه با رد نور در عکس شما ثبت شده است. اگر یک سرعت شاتر سریع تر مانند 1/25 ثانیه را انتخاب کنید، رد نور در عکس به صورت کشیده یا روشن نمی افتد؛ در عوض شما حرکت سوژه را در عکس خود به صورت ثابت، ثبت می کنید.

سعی کنید ترکیب بندی های دیگری را هم امتحان کنید؛ مانند سوژه های متحرک یا پس زمینه هایی مانند امواج ساحل، جمعیت مردمی که پیاده روی می کنند و ماشین های در حال حرکت. در هر کدام از این مثال ها برای ثبت حرکت تار سوژه و یا عکس های فوری که همه چیز را به سرعت در طول زمان ثابت می کند، سرعت شاترهای مختلفی را امتحان کنید.

زمانی که برای تار شدن حرکت از سرعت شاتر پایین استفاده می کنید، بسیار مهم است که برای از بین بردن لرزش دست، دوربین را ثابت نگه دارید.

عکاسی حرفه ای

این قانون به شما کمک می کند تا با استفاده از یکی از کاربردی ترین و موثرترین قوانین ترکیب بندی در عکاسی حرفه ای، تصاویر چشمگیری ثبت کنید. اگر می خواهید عکس هایی بگیرید که دیگران را با دیدن آنها شگفت زده کنید، از قانون یک سوم در عکاسی استفاده کنید. این قانون، یک راز ترکیب بندی است که باید از آن به بهترین شکل ممکن به نفع خود استفاده کنید؛ تا عکس های شما جذاب تر به نظر برسند.

برای استفاده از قانون یک سوم، فرض کنید که یک عکس را با چهار خط فرضی، دو خط به صورت افقی و دو خط دیگر به صورت عمودی، به نه مربع با اندازه مساوی تقسیم کنیم. بعضی از عکس ها، با قرار دادن نقطه کانونی در مربع مرکزی عالی می شوند؛ (نقطه کانونی در عکاسی، قسمتی از سوژه اصلی عکس و اولین نقطه ای است که نگاه بیننده را به خود جلب می کند.) اما قرار دادن سوژه یا نقطه کانونی خارج از مربع مرکزی و واقع در یکی از نقاط تقاطع خطوط، غالبا یک عکس بسیار زیبا ایجاد می کند.

وقتی که شما یک عکس را با استفاده از قانون یک سوم ترکیب بندی کنید، فریم عکس شما، چشم بیننده را خیره خواهد کرد. عکسی که توسط این قانون، ترکیب بندی شده باشد، معمولا جالب تر و چشمگیرتر از عکس های دیگر است.

منبع: youtube.com

 

خروج از نسخه موبایل