اکسیژن ساز چگونه کار می کند؟

دستگاه اکسیژن ساز با جداسازی اکسیژن از هوای محیط، غلظت بالای اکسیژن را برای بیمار فراهم می‌کند و در منزل به‌راحتی قابل استفاده است. این دستگاه راهکاری مطمئن و دائمی برای بیماران نیازمند اکسیژن‌درمانی به شمار می‌رود.

اکسیژن، عنصر حیاتی برای ادامه حیات است و در بسیاری از بیماری‌های ریوی و قلبی، بیماران نیاز مبرم به دریافت اکسیژن مکمل پیدا می‌کنند. در گذشته، کپسول‌های اکسیژن تنها راهکار موجود بودند که با مشکلات زیادی همچون نیاز به شارژ مجدد، وزن بالا و خطرات ایمنی همراه بودند. اما با پیشرفت تکنولوژی، دستگاه اکسیژن ساز خانگی به عنوان جایگزینی کارآمد و ایمن، تحولی بزرگ در اکسیژن‌درمانی خانگی ایجاد کرده است. این مقاله، راهنمایی جامع و کاربردی برای شناخت، راه‌اندازی و استفاده صحیح از دستگاه اکسیژن ساز در محیط منزل است تا بیماران و مراقبان آن‌ها بتوانند با اطمینان خاطر، بهترین بهره‌برداری را از این تکنولوژی حیات‌بخش داشته باشند.

اکسیژن ساز چیست و چرا به آن نیاز داریم؟

اکسیژن ساز (Oxygen Concentrator)، دستگاهی پزشکی است که هوای محیط را گرفته و با جداسازی نیتروژن، اکسیژن خالص با غلظت بالا تولید می‌کند. هدف اصلی این دستگاه، تامین اکسیژن مورد نیاز بیمارانی است که به دلیل شرایط پزشکی خاص، سطح اکسیژن خونشان پایین‌تر از حد طبیعی است و به اکسیژن‌درمانی مداوم یا متناوب نیاز دارند.

اکسیژن ساز خانگی: جایگزینی مطمئن برای کپسول اکسیژن

یکی از مهمترین مزایای اکسیژن ساز خانگی در مقایسه با کپسول‌های اکسیژن، عدم نیاز به پر کردن مجدد است. این دستگاه به طور مداوم و نامحدود، اکسیژن تولید می‌کند و دغدغه اتمام کپسول را از بین می‌برد. همچنین، اکسیژن سازها ایمنی بالاتری دارند و خطر انفجار یا نشت گاز در آن‌ها کمتر است، که این ویژگی آرامش خاطر بیشتری را برای بیماران و خانواده‌هایشان به ارمغان می‌آورد. جابجایی آسان‌تر و حجم کمتر در مقایسه با کپسول‌های بزرگ، از دیگر نقاط قوت اکسیژن سازهای خانگی است.

چه کسانی به اکسیژن ساز نیاز دارند؟

استفاده از اکسیژن ساز معمولاً توسط پزشک و برای بیمارانی تجویز می‌شود که دچار بیماری‌های مزمن ریوی مانند بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)، فیبروز ریوی، آسم شدید، نارسایی قلبی و برخی اختلالات خواب هستند. در برخی موارد نیز پس از عمل جراحی یا در دوران نقاهت بیماری‌های عفونی ریه، استفاده موقت از اکسیژن ساز توصیه می‌شود. دوز و مدت زمان استفاده از اکسیژن باید دقیقاً بر اساس تجویز پزشک متخصص باشد، زیرا اکسیژن‌درمانی خودسرانه می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد.

اکسیژن ساز چگونه کار می‌کند؟ شرح مکانیسم علمی و تکنولوژیک

اکسیژن ساز دستگاهی شگفت‌انگیز است که با بهره‌گیری از یک فرآیند فیزیکی ساده، می‌تواند از هوای معمولی اطراف ما، اکسیژن خالص تولید کند. این دستگاه شامل مجموعه‌ای از قطعات است که هر کدام وظیفه مشخصی را بر عهده دارند تا در نهایت اکسیژن مورد نیاز بیمار تامین شود.

آشنایی با اجزا و قطعات اصلی دستگاه اکسیژن ساز

• کمپرسور: قلب تپنده دستگاه است که هوای محیط را مکش کرده و آن را فشرده می‌کند.
• فیلترهای هوا: هوای مکیده شده ابتدا از فیلترهای مختلفی عبور می‌کند تا ذرات گرد و غبار، گرده گل و سایر ناخالصی‌ها از آن جدا شوند.
• ستون‌های زئولیت: این ستون‌ها که حاوی مواد جاذب زئولیت هستند، اصلی‌ترین بخش جداسازی را بر عهده دارند. زئولیت دارای حفره‌های میکروسکوپی است که به طور انتخابی نیتروژن را جذب می‌کند.
• شیرهای تغییر فشار: این شیرها جریان هوا را بین دو ستون زئولیت مدیریت می‌کنند و باعث می‌شوند که هر ستون به تناوب، نیتروژن را جذب و سپس دفع کند.
• مخزن ذخیره‌سازی/همسان‌سازی اکسیژن: اکسیژن تولید شده در این مخزن جمع‌آوری می‌شود تا خروجی یکنواخت و باثباتی داشته باشد.
• سنسور اکسیژن: خلوص اکسیژن تولیدی را به طور مداوم پایش می‌کند و در صورت کاهش خلوص، هشدار می‌دهد.
• رطوبت ساز (Humidifier): این بخش که معمولاً به صورت یک بطری کوچک است، به لوله اکسیژن متصل می‌شود و با عبور اکسیژن از آب مقطر، از خشکی مجاری تنفسی بیمار جلوگیری می‌کند.

فرآیند گام به گام تولید اکسیژن (تکنولوژی PSA)

اکسیژن ساز از تکنولوژی جذب نوسان فشار (PSA – Pressure Swing Adsorption) برای جداسازی اکسیژن از نیتروژن استفاده می‌کند. این فرآیند به شرح زیر است:

1. مکش و فیلتراسیون اولیه: کمپرسور، هوای محیط را به داخل دستگاه می‌کشد. این هوا ابتدا از یک فیلتر ورودی عبور کرده تا ذرات بزرگ‌تر جدا شوند.
2. فشرده‌سازی هوا: هوای فیلتر شده توسط کمپرسور فشرده می‌شود.
3. ورود به ستون‌های زئولیت: هوای فشرده وارد یکی از ستون‌های زئولیت می‌شود. در این مرحله، دانه‌های زئولیت نیتروژن موجود در هوا را جذب می‌کنند و اکسیژن خالص‌تر (با غلظت حدود 90 تا 95 درصد) از ستون خارج می‌شود.
4. جمع‌آوری اکسیژن: اکسیژن تولید شده به مخزن ذخیره هدایت می‌شود تا فشار آن تنظیم و یکنواخت شود.
5. دفع نیتروژن (Regeneration): هنگامی که یک ستون زئولیت کاملاً از نیتروژن اشباع شد، شیرهای تغییر فشار مسیر هوا را به ستون دوم هدایت می‌کنند. همزمان، فشار ستون اول کاهش می‌یابد و نیتروژن جذب شده به محیط بازگردانده می‌شود. این فرآیند مکش و دفع نیتروژن در دو ستون زئولیت به صورت چرخه‌ای و متناوب ادامه می‌یابد و اینگونه تولید اکسیژن خالص به طور پیوسته انجام می‌شود.

تکنولوژی PSA (جذب نوسان فشار) در اکسیژن سازهای خانگی به این معناست که با تغییرات متناوب فشار، نیتروژن از هوا جدا شده و اکسیژن با خلوص بالا برای تنفس بیمار تامین می‌شود، بدون نیاز به پر کردن مجدد مخازن.

خلوص اکسیژن تولیدی و نحوه پایش آن

اکسیژن سازهای پزشکی معمولاً اکسیژنی با خلوص 90 تا 95 درصد تولید می‌کنند. سنسور اکسیژن داخلی دستگاه به طور مداوم این خلوص را پایش می‌کند. در صورتی که خلوص اکسیژن به زیر حد استاندارد (معمولاً زیر 85 درصد) کاهش یابد، دستگاه با فعال کردن یک آلارم هشدار می‌دهد. این ویژگی از اهمیت بالایی برخوردار است تا اطمینان حاصل شود بیمار همیشه اکسیژن با کیفیت مناسب دریافت می‌کند. برای اطمینان از عملکرد صحیح دستگاه، پایش منظم خلوص اکسیژن توصیه می‌شود.

راهنمای کامل راه‌اندازی و استفاده از اکسیژن ساز در منزل (گام به گام)

استفاده صحیح از دستگاه اکسیژن ساز در منزل می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک شایانی کند. برای اطمینان از عملکرد بهینه و ایمنی، رعایت نکات زیر در راه‌اندازی اولیه و طرز استفاده از اکسیژن ساز خانگی ضروری است.

انتخاب مکان مناسب برای دستگاه

انتخاب محل قرارگیری اکسیژن ساز اهمیت زیادی دارد. دستگاه باید روی یک سطح صاف و خشک قرار گیرد، ترجیحاً نه روی فرش‌های ضخیم که ممکن است جلوی تهویه آن را بگیرند. برای تهویه مناسب و جلوگیری از گرم شدن بیش از حد دستگاه، حداقل ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر از دیوارها، مبلمان یا پرده فاصله داشته باشد. اکسیژن ساز را دور از منابع گرما، نور مستقیم خورشید، رطوبت زیاد، و هرگونه ماده قابل اشتعال مانند سیگار یا شمع قرار دهید. همچنین محیط باید عاری از دود، گرد و غبار شدید و مواد شیمیایی فرار باشد.

مراحل نصب و راه‌اندازی اولیه

1. گام 1: اتصال لوله اکسیژن (نازل بینی یا ماسک): لوله اکسیژن را به خروجی اکسیژن دستگاه (که معمولاً یک اتصال دوشاخه کوچک دارد) محکم وصل کنید. مطمئن شوید که هیچ نشتی وجود ندارد. نازل بینی یا ماسک را به سر دیگر لوله وصل کرده و آن را به راحتی روی صورت بیمار قرار دهید.
2. گام 2: آماده‌سازی و نصب مخزن رطوبت ساز:
   • بطری رطوبت ساز را با آب مقطر یا آب استریل پر کنید. هرگز از آب لوله‌کشی استفاده نکنید، زیرا مواد معدنی موجود در آن می‌توانند به دستگاه آسیب رسانده و باعث رشد باکتری شوند.
   • بطری را تا خط نشان‌گر “Maximum” پر کنید، نه بیشتر و نه کمتر. آب کم می‌تواند باعث خشکی شود و آب زیاد ممکن است به دستگاه آسیب برساند.
   • بطری رطوبت ساز را به پورت خروجی رطوبت ساز دستگاه وصل کنید و اطمینان حاصل کنید که محکم و بدون نشتی است. لوله نازل بینی سپس به خروجی بطری رطوبت ساز متصل می‌شود.
3. گام 3: اتصال دستگاه به پریز برق: کابل برق دستگاه را به یک پریز برق دیواری متصل کنید. در صورت لزوم، از یک محافظ برق استفاده کنید تا از نوسانات احتمالی جلوگیری شود.
4. گام 4: روشن کردن دستگاه: دکمه “Power” دستگاه را فشار دهید. پس از روشن شدن، ممکن است چند دقیقه طول بکشد تا دستگاه به خلوص اکسیژن مطلوب برسد (معمولاً حدود 5 دقیقه). این زمان را “Warm-up time” می‌نامند. در این مدت، چراغ نشانگر خلوص ممکن است به رنگ زرد یا نارنجی باشد.
5. گام 5: تنظیم جریان اکسیژن: پس از روشن شدن و رسیدن به خلوص مطلوب، دکمه یا پیچ تنظیم جریان اکسیژن (Flow Meter) را بر اساس تجویز پزشک معالج، روی لیتر بر دقیقه (LPM) مورد نظر تنظیم کنید. هرگز این تنظیم را خودسرانه تغییر ندهید.
6. گام 6: بررسی نهایی: اطمینان حاصل کنید که اکسیژن به درستی از طریق نازل بینی یا ماسک به بیمار می‌رسد. می‌توانید با مشاهده حباب در بطری رطوبت ساز (در صورت استفاده) یا با حس کردن جریان اکسیژن، این موضوع را بررسی کنید.

نکات کلیدی برای استفاده ایمن و موثر از اکسیژن ساز

استفاده ایمن و مؤثر از اکسیژن ساز در منزل نیازمند آگاهی و رعایت دقیق دستورالعمل‌ها است. تجهیز سلامت به بیماران و مراقبان آن‌ها توصیه می‌کند تا برای تضمین سلامت و کارایی دستگاه، به نکات زیر توجه ویژه‌ای داشته باشند.

دوز و مدت زمان استفاده

همواره از تجویز دقیق پزشک برای تعیین دوز (لیتر بر دقیقه) و مدت زمان استفاده از اکسیژن ساز پیروی کنید. افزایش یا کاهش خودسرانه جریان اکسیژن می‌تواند برای بیمار خطرناک باشد. برای پایش مستمر سطح اکسیژن خون (SPO2) در منزل، استفاده از پالس اکسیمتر خانگی توصیه می‌شود و نتایج آن باید به اطلاع پزشک معالج رسانده شود.

نکات ایمنی حیاتی در حین اکسیژن‌درمانی

• ممنوعیت مطلق استعمال دخانیات و شعله باز: اکسیژن به شدت اشتعال‌زا است. هرگز در نزدیکی دستگاه اکسیژن ساز، سیگار نکشید، شمع روشن نکنید یا از هرگونه شعله باز دیگری استفاده نکنید.
• عدم استفاده از مواد قابل اشتعال: از اسپری‌های خوشبوکننده هوا، حشره‌کش‌ها، الکل، مواد روغنی یا چرب در نزدیکی دستگاه اکسیژن ساز خودداری کنید، زیرا می‌توانند خطر اشتعال را افزایش دهند.
• تهویه مناسب: دستگاه را دور از پرده‌ها، رختخواب، کوسن‌ها یا هرگونه مانعی قرار دهید که جلوی منافذ تهویه آن را بگیرد. این کار از گرم شدن بیش از حد دستگاه جلوگیری می‌کند.
• احتیاط با وسایل الکتریکی: در استفاده از وسایل الکتریکی مولد جرقه مانند ریش‌تراش برقی یا سشوار در نزدیکی دستگاه احتیاط کنید.
• آموزش در صورت قطع برق: خانواده بیمار باید از قبل برای قطع ناگهانی برق آماده باشند. در این شرایط، دستگاه از کار می‌افتد و بیمار ممکن است نیاز به کپسول اکسیژن پشتیبان یا مراجعه به مرکز درمانی داشته باشد.

استفاده صحیح از رطوبت ساز

مخزن رطوبت ساز نقش مهمی در جلوگیری از خشکی مجاری تنفسی و خونریزی بینی بیمار دارد. آب مقطر یا آب استریل روزانه باید تعویض شود و مخزن به طور منظم تمیز و ضدعفونی گردد. برای ضدعفونی هفتگی، می‌توانید از محلول رقیق سرکه سفید (یک قسمت سرکه به سه قسمت آب) استفاده کنید و پس از آبکشی کامل، اجازه دهید کاملاً خشک شود.

درک نشانگرها و آلارم‌های دستگاه

آشنایی با چراغ‌های وضعیت و آلارم‌های صوتی دستگاه اکسیژن ساز، به شما کمک می‌کند تا مشکلات احتمالی را به سرعت تشخیص دهید:

• چراغ‌های وضعیت:
  • سبز: دستگاه روشن است و اکسیژن با خلوص مطلوب تولید می‌کند.
  • زرد/نارنجی: دستگاه در حال گرم شدن است یا خلوص اکسیژن کمی پایین‌تر از حد بهینه است.
  • قرمز: مشکل جدی در دستگاه وجود دارد (مانند خلوص بسیار پایین، فشار غیرعادی، گرمای بیش از حد) و نیاز به بررسی فوری دارد.
• آلارم‌های صوتی:
  • خلوص پایین اکسیژن: معمولاً یک بوق مداوم یا متناوب است که نشان‌دهنده کاهش خلوص اکسیژن تولیدی است.
  • فشار بالا/پایین: می‌تواند نشانه‌ای از مشکل در کمپرسور یا گرفتگی مسیر هوا باشد.
  • قطع برق: در صورت قطع شدن برق دستگاه، آلارم به صدا درمی‌آید.
  • گرمای بیش از حد: نشان‌دهنده نقص در سیستم خنک‌کننده یا تهویه نامناسب است.

در صورت فعال شدن هر آلارم، ابتدا مطمئن شوید که دستگاه به درستی تهویه می‌شود و فیلترها تمیز هستند. اگر مشکل برطرف نشد، فوراً با تکنسین مجاز یا مرکز خدمات تجهیز سلامت تماس بگیرید.

نگهداری و تمیز کردن دستگاه اکسیژن ساز

نگهداری منظم و تمیز کردن صحیح، نقش حیاتی در افزایش طول عمر دستگاه و تضمین کیفیت اکسیژن‌درمانی دارد. رعایت دستورالعمل‌های زیر برای حفظ کارایی اکسیژن ساز خانگی شما ضروری است.

تمیز کردن فیلترهای خارجی (روزانه/هفتگی)

فیلترهای خارجی دستگاه اکسیژن ساز را که معمولاً در پشت یا کنار دستگاه قرار دارند، به طور منظم (روزانه یا هفتگی، بسته به میزان گرد و غبار محیط) جدا کنید. آن‌ها را با آب گرم و صابون ملایم بشویید. سپس به خوبی آبکشی کرده و اجازه دهید در هوای آزاد و دور از نور مستقیم خورشید، کاملاً خشک شوند. هرگز فیلتر مرطوب را در دستگاه نصب نکنید، زیرا می‌تواند باعث رشد باکتری و قارچ شود.

تمیز کردن و ضدعفونی مخزن رطوبت ساز (روزانه/هفتگی)

مخزن رطوبت ساز باید هر روز تخلیه و با آب و صابون شسته شود. برای ضدعفونی عمیق‌تر، می‌توانید هفته‌ای یک بار آن را با محلول یک قسمت سرکه سفید و سه قسمت آب به مدت 30 دقیقه خیس کنید، سپس به خوبی آبکشی کرده و اجازه دهید کاملاً خشک شود.

تعویض فیلترهای داخلی (فیلتر باکتری/HEPA)

فیلترهای داخلی (مانند فیلتر باکتری یا HEPA) معمولاً نیاز به تعویض کمتری دارند و زمان تعویض آن‌ها بر اساس دستورالعمل سازنده (معمولاً سالانه یا پس از تعداد مشخصی ساعت کارکرد) متفاوت است. این فیلترها نقش مهمی در جلوگیری از ورود ذرات ریز و باکتری‌ها به مسیر تنفسی بیمار دارند و تعویض به موقع آن‌ها برای حفظ سلامت بیمار و کیفیت اکسیژن ضروری است. برای تعویض این فیلترها، بهتر است از تکنسین مجاز کمک بگیرید.

تمیز کردن نازل بینی یا ماسک (روزانه/پس از هر بار استفاده)

نازل بینی یا ماسک باید روزانه یا پس از هر بار استفاده با آب و صابون ملایم شسته و کاملاً خشک شود. این قطعات در تماس مستقیم با مجاری تنفسی بیمار هستند و نظافت منظم آن‌ها برای جلوگیری از عفونت بسیار مهم است. همچنین، نازل بینی و ماسک باید به طور منظم (مثلاً هر 2 تا 4 هفته یک بار) تعویض شوند.

تمیز کردن بدنه دستگاه و بازرسی دوره‌ای

بدنه دستگاه را می‌توانید با یک پارچه نرم و مرطوب تمیز کنید. از اسپری مستقیم آب یا مواد شوینده قوی روی دستگاه خودداری کنید. به صورت دوره‌ای، لوله‌ها و اتصالات را از نظر ترک خوردگی، پارگی، گرفتگی یا نشتی بررسی کنید. هرگونه آسیب دیدگی می‌تواند منجر به کاهش کارایی دستگاه و عدم تامین اکسیژن کافی شود.

عیب‌یابی مشکلات رایج اکسیژن ساز و راه‌حل‌های ساده

گاهی اوقات دستگاه اکسیژن ساز ممکن است با مشکلات جزئی مواجه شود که با کمی دقت و دانش، می‌توان آن‌ها را در منزل برطرف کرد. در ادامه به برخی از مشکلات رایج اکسیژن ساز خانگی و راه‌حل‌های ساده برای آن‌ها می‌پردازیم.

دستگاه روشن نمی‌شود یا ناگهان خاموش می‌شود

• بررسی برق: ابتدا از اتصال صحیح کابل برق به پریز و خود دستگاه اطمینان حاصل کنید. مطمئن شوید پریز برق فعال است و فیوز قطع نشده باشد.
• محافظ برق: اگر از محافظ برق استفاده می‌کنید، از سلامت آن مطمئن شوید. گاهی قطع شدن محافظ برق عامل اصلی است.
• دکمه پاور: بررسی کنید که دکمه پاور به درستی فشرده شده باشد.

اکسیژن خارج نمی‌شود یا جریان آن ضعیف است

• گرفتگی لوله‌ها: لوله اکسیژن و نازل بینی را از نظر گرفتگی، خمیدگی یا تا خوردگی بررسی کنید.
• سطح آب رطوبت ساز: اگر از رطوبت ساز استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که سطح آب آن کافی است و لوله آن گرفتگی ندارد.
• تنظیمات جریان: بررسی کنید که جریان اکسیژن (LPM) به درستی روی دستگاه تنظیم شده باشد.
• فیلترهای هوا: فیلترهای خارجی را تمیز کنید. فیلترهای کثیف می‌توانند جریان هوا را مسدود کنند.

دستگاه صدای غیرعادی یا بلندی می‌دهد

• مسدود نبودن منافذ: مطمئن شوید که منافذ تهویه دستگاه مسدود نشده باشند و دستگاه در فاصله کافی از دیوار و سایر اشیاء قرار دارد.
• لرزش: دستگاه را روی یک سطح صاف و محکم قرار دهید تا از لرزش‌های اضافی جلوگیری شود.
• فیلترهای کثیف: فیلترهای خارجی را تمیز کنید. گرفتگی فیلترها می‌تواند باعث اعمال فشار بیشتر به کمپرسور و ایجاد صدای بلندتر شود.

بوی نامطبوع از دستگاه

• تمیز بودن محیط: اطمینان حاصل کنید که محیط اطراف دستگاه تمیز و عاری از گرد و غبار، دود و بوهای نامطبوع است.
• رطوبت ساز: مخزن رطوبت ساز را روزانه تمیز و آب آن را تعویض کنید. بوی نامطبوع معمولاً از آب کهنه یا آلوده در رطوبت ساز ناشی می‌شود.
• فیلترها: فیلترهای خارجی را بررسی و تمیز کنید.

آلارم خلوص پایین اکسیژن فعال می‌شود

• تهویه دستگاه: مطمئن شوید که دستگاه به خوبی تهویه می‌شود و منافذ آن مسدود نیستند.
• فیلترهای هوا: فیلترهای خارجی را تمیز کنید. فیلترهای داخلی نیز ممکن است نیاز به تعویض داشته باشند.
• زمان کارکرد: در برخی موارد، اگر دستگاه مدت زمان زیادی کار کرده باشد، ممکن است نیاز به سرویس تخصصی برای بررسی ستون‌های زئولیت داشته باشد.

خشکی گلو و بینی بیمار

• عملکرد رطوبت ساز: مطمئن شوید که رطوبت ساز به درستی کار می‌کند و آب مقطر آن تا خط نشان‌گر پر است.
• ژل‌های مرطوب کننده: برای رفع خشکی، می‌توانید از ژل‌های مرطوب کننده بینی که توسط پزشک توصیه شده‌اند، استفاده کنید.

در صورت عدم رفع مشکل با راه‌حل‌های بالا و یا مواجهه با مشکلات جدی‌تر، حتماً با تکنسین مجاز تجهیز سلامت یا مرکز خدمات پس از فروش تماس بگیرید. هرگز سعی نکنید خودتان دستگاه را تعمیر کنید، زیرا ممکن است به آن آسیب بزنید یا ایمنی بیمار را به خطر بیندازید.

سوالات متداول

آیا می‌توان از آب لوله‌کشی به جای آب مقطر در مرطوب کننده اکسیژن ساز استفاده کرد؟

خیر، هرگز نباید از آب لوله‌کشی استفاده کنید؛ تنها آب مقطر یا آب استریل توصیه می‌شود تا از رسوب مواد معدنی و رشد باکتری جلوگیری شود.

هر چند وقت یکبار باید فیلترهای هوای اکسیژن ساز خانگی را تعویض کرد؟

فیلترهای خارجی باید هفتگی یا روزانه تمیز شوند، اما فیلترهای داخلی معمولاً سالانه یا بر اساس ساعات کارکرد دستگاه و طبق دستورالعمل سازنده تعویض می‌شوند.

در صورت قطع برق، آیا اکسیژن ساز به کار خود ادامه می‌دهد؟

خیر، دستگاه اکسیژن ساز برای کارکرد نیاز به برق دارد و در صورت قطع برق، عملکرد آن متوقف می‌شود؛ برای مواقع اضطراری باید برنامه‌ریزی جایگزین داشت.

آیا استفاده طولانی‌مدت از اکسیژن ساز می‌تواند عوارض جانبی برای بیمار داشته باشد؟

اگر دوز و مدت زمان استفاده طبق تجویز پزشک باشد، عوارض جانبی جدی نیست، اما استفاده خودسرانه یا بیش از حد می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند.

چگونه می‌توان از انتشار بوی نامطبوع از دستگاه اکسیژن ساز جلوگیری کرد؟

با تمیز کردن منظم فیلترها و مخزن رطوبت ساز، تعویض آب مقطر به صورت روزانه، و اطمینان از تهویه مناسب محیط، می‌توان از بوی نامطبوع جلوگیری کرد.